Kemanist | Hyunlix

14. Hastalıkta

Hastaneye vardıktan kısa bir süre sonra diğerleri de geldi. Oda küçüktü ve başka hasta olmadığı için rahattık.

Çocuklar barıştığımızı duyunca sevinmişti. Onlara yolladığımız videoyla dansı kontrol etmişlerdi ve buna bayılmışlardı.

______________

~Sosyal Proje Grubu~
Bugün, 12:34

1️⃣ Video gönderildi. 🐥
Sonunda çekebildik... 🐥

🐶 Sahnede bu kadar alakasız giyinmeyeceksiniz değil mi?

🦊 ㅋㅋㅋㅋㅋ

🐶 Size kıyafet bulmalıyız

🐺 Teşekkür ederiz çocuklar...
Grubumuzu sadece ikiniz temsil
edeceğiniz için size çok yük bindi

🦊 Kalan her şeyi mükemmel
bir şekilde tamamlayacağız!

🐶 Evet, içiniz rahat olsun~

🐷 Bu dans biraz sexy sanki...

🦊 Barıştığınıza göre daha tutkulu
bir şekilde de dans edebilirsiniz~~~

______________

Bu yazışmalardan kısa bir süre sonra dayanamayıp bizi ziyarete geldiler. Getirdikleri türlü türlü şeyle hepsine teşekkür ettmiştik, sonra evlerine göndermiştik.

Hyunjin oturuyordu, serumu bitmek üzereydi. Yanına gelip alnını kontrol ettiğimde daha iyidi. "Oh, rahatladım..."

Elimi alnından çekip kucağına getirdi. Bir süre parmaklarımla oynadı. Başı öne düşmüştü, bir şeyler düşünüyordu.

-İyi misin? Hemşireyi çağırayım mı?

-Hayır, iyiyim... gerek yok Felix.

-Sana bir şey getirmemi ister misin? Hiçbir şey yemedin, çorba getireyim dur-

Boynuma sarıldığında burnunu çektiğini duydum. "Yine mi ağlıyorsun sen?"

"Teşekkür ederim... Artık seni hiç üzmeyeceğim." deyince güldüm ve sırtını okşadım.

"Hyunjin... İyiyim dedim ya? Sen böyle yaptıkça daha da zayıf düşüyorsun. Bunları unutalım."

"Her zaman çok mutlu olmanı sağlayacağım." deyip daha sıkı sarıldı. Ben de iç çekip onun sakinleşmesini bekledim.

Aşağıdan çorba aldıktan sonra yatağına oturdum. Güzelce içirdiğim sırada bitmiş serumu da çıkarılmıştı. Hemşireyle kapıda kısaca konuştum, yarın sabah taburcu olabileceğini söyledi. Teşekkür ettikten sonra odaya döndüğümde...

Hyunjin yana kayıp bana yer açmıştı.

Çekingen bir şekilde yanına uzanıp ona sarıldım, örtüyü paylaştık. O da bana döndü ve burunlarımızı birbirine değdirdi.

"Benim yüzümden hastane yatağında uyumak zorunda kalıyorsun... Özür dilerim."

"Hey, böyle düşünme. O zaman sen de benim yüzümden hasta oldun, özür dilerim." dememle ikimiz de gülüp daha sıkı sarıldık.

Saçımı kulağımın arkasına tarayarak gözlerime baktı. "Seni seviyorum Felix..."

Elimi boynuna götürdüm ve cevap verdim. "Ben de seni seviyorum Hyunjin..."