Kemanist | Hyunlix

8. Soğuk

Sınav haftası geldi çattı. Hyunjin ile pek görüşememiştik. Arada fakültede görüyordum, eski ciddiyetine geri dönmüştü.

Birkaç kez el sallamaya çalıştım ama beni görmedi bile. Hyunjin'in soğukluyla birlikte kış da geldi...

Bizim sınavlar 1 haftada bitmişti ama üst sınıfların çok uygulaması olduğu için 2 haftaya yayılmıştı.

Cuma günü son sınavımızı da verdikten sonra direkt dışarı uçtuk. Üçümüzün de keyfi yerindeydi.

-SONUNDA SINAVLAR BİTTİ!
-HADİ GİDİP BİR SÜRÜ ŞEY YİYELİM.
-EVETTT~

Mekana vardığımızda Jeongin onun birkaç fotoğrafını çekmemi istedi. SNS'de bir sürü arkadaşı vardı. "Bir de şöyle çek."

-Hyunjin ile artık hiç konuşmuyoruz.

-Neden? Tartıştınız mı?

-Hayır sadece birden soğuk davranmaya başladı.

Seungmin kolasından bir yudum içip diyaloga katıldı. "İyi ki senden hoşlandığına dair umut bağlamamamışız..."

Jeongin de başını salladı. "Evet, böyle olacağı belliydi. Her zamanki Hyunjin işte."

Birden kendimi berbat hissettiğim için gözlerim doldu. Yemeğin ortasında ağlamaya başladım.

"HEY DUR NEDEN AĞLIYORSUN?"

Jeongin beni susturmaya çalışırken etlerin yandığını fark edince hemen ızgaraya geri döndü.

Seungmin temastan ve kirli şeylerden hoşlanmamasına rağmen gelip burnumu sildi. O böyle yapınca iyice duygusallaştım, "Seungmin..." deyip daha kötü ağlamaya başladım

Üstüne çullandığımı gören Jeongin "Çok komiksiniz durun, bunu kaydedeceğim." dedi. Sarıldığımız anın birkaç fotoğrafını çekti.

Ağlayınca rahatladım. Bir karar vermiştim, Hyunjin bana nasıl davranıyorsa ben de ona öyle davranacaktım. Kendime geldikten sonra yemeğe devam ettik.

🎵🎵🎵

Çocuklarla hafta sonu internet kafeye gittik. Seungmin ortaya oturdu, aramızda en profesyonel oydu. Arada bir bize yardım ediyordu.

Jeongin "Son gönderim patlamış he. Seungmin biri senin hesabını istedi." deyince şok oldum ve sevinçten Seungmin'in kolunu yoğurdum.

"Her kimse reddet, ilgilenmiyorum." deyip oyununa devam etmesiyle ikimiz de ona ölüm bakışları yolladık.

"Aah ah... Biri benimle ilgileniyor olsaydı hiç düşünmeden ona adım atardım."

Jeongin'e katılıp "Keşke ilgilendiğim kişi de benimle ilgilenseydi..." dedim.

Seungmin tamamen oyuna odaklanmıştı. "Ben ikinizle de ilgileniyorum. Susun ve oyununuza devam edin. Desteğe ihtiyacım var. Jeongin koşsana!"

-Çocuğa üzüldüm.

-Kime?

-Seungmin ile ilgilenen kişiye tabii ki. Baksana, tam bir umutsuz vaka.

-Evet doğru, her kim ise zoru oynuyor.

Seungmin konuşmamızı dinlemeden sesini tekrar yükseltti. "FELIX OYNASANA NEDEN AĞACIN DİBİNDE DURUYORSUN?!

🎵🎵🎵

Bu hafta itibariyle okul tekrar açılıyordu. Son zamanlarda üst sınıfların sınavı var diye derslerimiz iptal edilmişti, iyice salmıştık.

Sosyal Proje ödevlerimiz başlamıştı. Farklı bölümlerden kişiler ile birlikte çalışacaktık. Grupların nasıl ayrılacağına dair hoca açıklama yapmaya geldi.

"Gençler şimdi 3 kişilik gruplara ayrılın, listeyi üst sınıflara göndereceğiz. Kimler sizinle çalışmak istiyorsa seçim yapacak, boşta kalanlar birbiriyle rastgele eşleşecek. Bu sefer farklı müzik dallarından arkadaşlarınız da olacak. Adı üstünde 'sosyal' proje. Öğrencilerin kaynaşması içim yapıldı!"

Üçümüz adımızı kağıda yazarak yan sıraya verirken "İyi ki varsınız çocuklar, yoksa şu an gerginlikten ölmüştüm." dedim.

İkisi de yanaklarımı sıkıp "Oy, sen de iyi ki varsın!" dedi. Onları hak etmek için ne yaptığımı hâlâ bilmiyordum...

Jeongin heyecanla Seungmin'i dürttü.
"Bizi kim seçecek acaba?"

-Umarım çok zorlayan bir tip olmaz.

-Farklı alandan kıdemlilerle çalışmak çok heyecanlı olacak.

-Ya Hyunjin bizim grubu seçerse~

Umutsuz bir ses tonuyla Seungmin'e döndüm. "Hiç sanmıyorum. O soğuk tavırlarından sonra..."

O da Jeongin'den gözlerini ayırıp bana döndü. "Seni görmemiş bile Felix, kendin dedin. Ne olmuş sınav dönemi ciddileşmişse?"

-Hayır, görmemesi çok saçma.
Ben onun arkadaşıydım artık...

-Uu... Arkadaş mı?

-Hıhım... Neyse ne. Artık ona mesafeli davranacağım. Her şey karşılıklı.

Çocuklar arkamdan gülüşüyordu. Gerçekten göremediğimi mi düşünüyorlardı bilmiyorum ama ben ciddiydim. Hyunjin ile arama mesafe koyacaktım.

🎵🎵🎵