Kemanist | Hyunlix

4. VIP

Sonunda prova bitti ve dağılmaya başladılar.
-Ne gündü ama.
-Resmen hocayı kovdu...
-Yine tam modundaydı.
-Hayır bu sefer ayrı bir gergindi.

Herkes çıkınca rahatlayıp etrafı topladım. Yere düşmüş bir kağıt vardı, bir süre üstündeki karışık karışık notaları inceledim.

"Bu bir partisyon."

Arkamdaki sesle korkup ani bir şekilde ona dönerken dengemi kaybettim. Hyunjin belimden tuttuğu gibi beni kendisine çekerek duruşumu düzeltti.

"Hep böyle sakar mısın sen?"

Kollarından kurtulup bir adım geri attıktan sonra "Sen de böyle ruh gibi mi dolaşırsın hep? Ödüm koptu!" dedim.

Elimdeki kağıdı alıp cebine koydu. "Üst sınıflar burada unutmuş olmalı, onlara ben veririm."

Başımla onayladıktan sonra işime geri döndüm ama hâlâ gitmediğini hissediyordum. Tam arkama dönüp ne istediğini soracaktım ki... Yerdeki çöpleri topladığını gördüm.

-Yardım etmene gerek yok. Bu benim cezam.

-O gün buraya neden çıkmıştınız ki?

-Bir şeyi merak ettik, kontrol etmemiz gerekiyordu.

-Neyi?

Buna cevap veremeyince sessizleştim. Hyunjin de bir şey demedi, bütün akşam yardım etmeye devam etti. Sanırım benden daha fazla iş yapmıştı...

Etraf toparlanınca dış kapıya yürüdü. Tam çıkacağı sırada ona seslenmiştim. "Sunbae!"

Sesimi duyup arkasını döndüğünde gülümseyerek yanına koşmuştum, nefes nefese kalmış bir şekilde konuşmaya çalıştım.

"Bugün için teşekkür ederim ama kendimi borçlu hissediyorum. Sana içki ısmarlamama izin verir misin?"

"Bir şeyler içecek kadar yakın olduğumuzu düşünmüyorum. Sonra borcunu verirsin." dedi ve uzaklaştı. Buna hiç şaşırmamıştım.

🎵🎵🎵

Alarm sesiyle uyandım. Saçlarımı iyice karıştırdıktan sonra uykum açıldı. Bugün dersimiz yoktu. Ama kıdemlilerin temizliğini yapmak için okula gitmeliydim. Saat 7'de olmasına rağmen önden gidip etrafı incelemek istedim. Zaten 1 hafta sonra cezam bitince bu kata çıkma şansım olmayacaktı.

Okula gittiğimde birinin şimdiden çalışmaya başladığını duydum. Belki hoca falandır diye düşünüp sesi takip ettim.

Stüdyonun camından baktığımda arkası dönüktü ama onu tanımamak imkansızdı, bu Hwang Hyunjin'di. Tekrar yavaş yavaş büyülenmeye başlamıştım.

Parçası bitince kemanı yerine koydu, benim geldiğimi hissetmiş gibi bu tarafa döndü. Göz göze gelince panikle aşağı eğilip saklandım.

Umarım beni görmemiştir,
umarım beni görmemiştir-

-Ne yapıyorsun burada?

-Günaydın sunbae! Seni rahatsız etmeden sadece dinlemek istemiştim.

-Buradan ne kadar net duyulmuş olabilir ki... 5 dakika ellerimi dinlendirdikten sonra tekrar çalacağım. O zaman içeride dinlemek ister misin?

-Gerçekten mi?

Seungmin'in dediği doğruydu.
VIP öğrenci olmuştuk...

🎵🎵🎵

İçeri geçtiğimizde yalnız kaldığımız için heyecan basmıştı. Küçücük stüdyoda çıt çıkmıyordu.

Bu seferki çalışında kağıda değil, bana bakıyordu. Bense gözlerine bakamıyordum, kemana odaklanmıştım. Bitirdikten sonra hızlı hızlı alkışlamıştım.