ABDUCTED

Geçmiş

8 Yıl Önce

Annesinin izni olmadığı zamanlarda dışarı çıkamazdı Ell. Hem küçük yaşta olduğu için hem de diğer çocuklardan farklı olduğu için annesi salmazdı dışarı.
Bu yüzden sürekli ya arka bahçede ya da arka taraftaki ormana giderdi. Bir de yan komşuları vardı. Her zaman Elliot'u izler, yanına gider ve konuşmaya çalışırdı.
Çoğu zaman rahatsız edici olan bu iletişim annesinin deyimiyle 'Bu sana çok bile, değerini bil' diyerek geçiştirilirdi.

Yine her zaman olduğu gibi annesi işe gitmişti ve evde tek kalmıştı. Annesi her zaman kitap almadığından sürekli aynı kitabı okurdu.
Bu yüzden yine aynı kitabı ve hırkasını alarak arka bahçenin kapısından çıktı. Etrafına baktığında yeniden yan komşuları olan Bay Cornor'u kendisini izlerken buldu.
Rahatsız ve hızlıca evden çıkarak ormana gitti. Arkasına baktığında gördüğü şey Bay Cornor değil de oğluydu. Hem oğlundan hem de kendisinden haz etmezdi Ell.
Her zaman ki yerine geçip oturdu ve kitabını okumaya başladı. Kitabına tam dalmışken Bay Cornor'un oğlu Michael oturmuştu.
Neden gelip oturduğunu sormak yerine kitabına devam etmişti Ell. Nereden bilebilirdi ki yanındaki çocuğun hayatını daha da berbat hale getireceğini. Micheal genelde pek gözükmezdi ama tanıyordu az çok onu. Kitabına odaklanmaya çalışıyordu ama üzerinde ki bir çift göz buna engel oluyordu.

"Neden sürekli aynı kitabı okuyorsun? Başka kitabın mı yok?" Kendisine yöneltilen soru ile önce düşünüp sonra yutkunarak cevap verdi.

"Yani. Annem fazla kitap okumaz. O yüzden evde az kitap  var." Elliot'un dediği şeyden sonra ona gülümseyerek baktı ve çantasına yöneldi. Onun ne yaptığını dikkatlice izliyordu Elliot.

"Ta daa! Sana yeni bir kitap getirdim. Aynı şeyi okumaktan sıkılmışsındır diye." Yüzündeki durgun ama bir o kadar da mutlu olan ifadeyle hızlıca başını salladı.

"Çok teşekkür ederim! Hayatımın sonuna kadar saklayacağım bu kitabı." Elliot ilk defa bir hediye aldığından kitaba dalmıştı.

"Tabi yarına kadar hala elinde durursa." Pis bir gülümsemeyle izliyordu Elliot'u. Ell ona dönünce normal surat ifadesine bürünüp kitap hakkında konuşmaya başladılar.
Saat geç olmaya başlayınca önce Ell sonrasın da ise Michael evine girmişti. Eve her geldiğinde çantasına bakardı annesi. Yine kontrol etmek amaçlı çantasına bakmıştı. Ama Ell'in unuttuğu bir şey vardı. Kitabı unutmuştu çantasında. Ama sorun etmemişti. Ne de olsa 'arkadaşı' vermişti o kitabı.

"ELLİOT! Bu kitap kimin? Nereden buldun? Kimden çaldın?" Saçından tutulmasıyla gözleri dolmaya başlayan zavallı minik Ell annesine cevap vermeye çalıştı.

"Ark-arkadaşım verdi." Kekeleyerek cevap ermişti annesine. Annesi o kadar alaycı bir gülüş yapmıştı ki. O an düşünmüştü Ell. 'Benim gerçekten arkadaşım olabilir mi?' diye.

"Hah? Seninle arkadaş olmak isteyen mi var? Kimmiş bu arkadaş?"

"Yan kom-koşumuzun oğlu. Michael." Annesi yeniden güldüğünde kitap ile beraber saçından sürüyerek Bay Cornor'ların evinin önüne gelmişti.

"Bay Cornor! Bir kaç dakikalığına kapının önüne çıkar mısınız?" Elliot'un annesi çok otoriter bir kadındı her zaman. Bu yüzden herkes dediğini anında yapardı.  Kapı bir kaç saniye içerisinde açılmıştı. Elliot'un içini bir korku sarmaya başlamıştı. Gereksiz olduğunu düşünmüştü çünkü kitabı Michael vermişti ona.

"Buyurun Bayan Garden. Bir sorun mu vardı?" Adam sabahki gibi gözükmüyordu. Aksine daha mutlu gibiydi. Sürekli Elliot'u izlemesi onu rahatsız hissettirse de yapacak bir şey yoktu.