red [Askıda]

22- Çok yaklaşma

.

Saat gece yarısı olduğunda Jimin kalkmaya karar vermişti. Jungkook elbette onu tek göndermek yerine kendisi bırakıyordu.

"Çok güzel bir akşamdı. Teşekkür ederim." Jimin arabada oturup sakince dışarıyı izlerken konuştuğunda Jungkook göz ucuyla ona bakıp gülümsedi ve kafasını sallayarak "Öyleydi." dedi. "Bende teşekkür ederim."

Jimin, Jungkook'un bu nazik ve kibar hallerine ilk defa tanıklık ettiği için şaşırmadan edemiyordu. Ve aklında sürekli dolanan bir soru beliriyordu.

Jungkook bu türde bir erkek arkadaş mıydı?

Jimin kendi kendine düşünmeye devam ederken evin önüne geldiklerinde araba durdu ve Jungkook kemerini çıkarıp oturduğu yerde bedenini Jimin'e doğru çevirdi. "Sana bir şey daha soracağım."

"Elbette." Jimin de kemerini çıkarıp ona doğru döndü ve gözlerinin içine bakarken yanaklarının kızarmamasını dileyerek soruyu bekledi. Jungkook öyle derin bakıyordu ki sarışın çocuk utanmadan edemiyordu.

"Tekrar barda çalışmaya başlamak ister misin? Sonuçta işini benim yüzümden bıraktın ve maddi olarak boşluğa düştün. Bunu telafi etmek isterim."

Jungkook'un sorusu üzerine birkaç saniye düşünen çocuk "Tehlikeli olmaz mı?" diye sordu.

"Aslına bakarsan daha güvenli bile olur. Ben varım çünkü." Kendinden emin bir şekilde konuştu Jungkook.

"Bakılır, kesin bir şey söyleyemem." İstemsizce nazlanmak geliyordu Jimin'in içinden. "Birkaç tane daha teklif var. Hepsini değerlendirmem gerek."

"Ne teklifi?" Jungkook'un suratı anında kasılıp kaşları çatılırken Jimin gülmemek için dilini ısırdı. "Teklif işte. Benim içkilerime herkes hasta. N'aparsın?"

"Ciddi misin?" Jungkook hala olayı kavrayamıyordu tam olarak. Çünkü aklı gerçek olma ihtimaline karşılık Jimin'in almış olabileceği tekliflere kaymıştı çoktan.