ELİDA

22.Bölüm Farklısın Sen!

Çok sevilmek değil güzel sevilmek istiyorum.
Küçük görünen ama büyük farklılıkları olan iki olay bu.
İkisi de güzel,biri daha fazla.

Bölüm Şarkısı: Eylem Aktaş - Yüreğimden Tut

Aşk iki kalbin arzuyla ve heyecanla atmasıdır ancak sevgi daha kapsamlı ve hatta sonsuz bir kavramdır. İki genç kalp yarışır gibi atıyordu bu aşk mıydı ikisi de emin olmasa da hissediyordu bunu. İkisi de aşıktı ancak karşıdakinin aşkından emin olamadan yaşıyorlardı bunu.Ancak mesele aşk değildi ondan da büyüğü sevgi vardı aralarında saygı vardı. İkisi de birbirlerine fikirlerine saygı duyuyordu. Elida bunun hayalini çok kurmuştu ama bir zamanlar sadece hayal olan bu adam şimdi gerçekti ve yanıbaşında durup ona saf bir sevgi ile bakıyordu.

"Abi Elida ne yapıyorsunuz başbaşa?"

Cansu'nun sözlerine kaşlarını çatarak bakan Hazer'in sesi ile baktım yüzüne.

"Bir bıraksan başbaşa kalacaktık ama yine damladın tam zamanında ortama."

Cansu gülerek karşımızdaki koltuğa oturup gözlerini devirmiş masadan aldığı elmayı yerken sözleri ile ona kafa tutmuştu.

"Abicim bakıyorum da yine ağzından bal damlıyor. Geçen gelişimde seninle oturmuyorum diye kızıyordun şimdi karın var diye beni yok sayıyorsun."

Hazer oturduğu yerde daha da yayılmış ve gülmüştü.

"Adı üstünde karım ile oturuyoruz Cansu'cum her anımızı bozmak zorunda değilsin değil mi?"

Cansu da onun sözlerine karşılık şaşkınlık karışımı bir sesle konuşup beni hedef aldı bu kez.

"Elida abime ne yaptın bilmiyorum ama garip bir şey oldu bu..."

Daha ben cevap veremeden Hazer tek kaşını kaldırıp sordu.

"Bu derken küçük hanım?"

"Abi sana ne oluyor Allah aşkına? Ne bu böyle ne zaman yanınıza gelsem bir sinir geliyor sana."

Hazer sessizce bir şeyler söylese de duymamış ve konuşan pardon didişen abi kardeşe bakmıştım. Bana hatırladıkça acı duyduğum geçmişimi hatırlatıyorlardı abimi, evimi,Cansu yine söze girip abisini güldürdü.

"Bir yıl daha sabret evlenince kurtulursun benden işte dakika başı gelemem yanına."

"Sana söz Cansu sen evlendiğinde ben çocuğumu senin kapına yollayıp bende sizi rahatsız edeceğim. O zaman benim ne çektiğimi daha iyi anlarsın."

Sözleri ile şaşkınlıkla bakıştık Cansu ile.Ben ne diyeceğimi bilemezken bakışları bana dönmüş ve göz kırpmıştı. Bu adam her hareketi ile kendisine daha çok bağlandığımın bilincinde mi yapıyordu bunları?

"Abicim bende sana söz veriyorum o zaman çocuğun da aynı bana benzeyecek."

"O nereden çıktı şimdi?"

"Eeee genetik diye bir gerçek var bana bak halam ve amcamın her özelliğini taşıyorum tabiki küçük Kozcu da bana benzeyecektir."

Gözümde canlanan küçük Cansu ile gülmeden edemedim. Ortalarda gezinen enerjisi ve küçük yaramazlıkları ile beni ve babasını yoracak bir can ikimizden bir can.Bakışları tekrar bana dönerken tek kaşı ustalıkla havaya kalkmış ve sormuştu.