ELİDA

6.BÖLÜM (Veda Zamanı)

Muhattabından habersiz hissedilen her duygu sahibinin kalbinde kocaman
yük .
Hayat herşeye rağmen devam ederken,
Herkes yoluna bakarken,
Senin kırgınlığınla, kızgınlığınla, özleminle, sevginle tek başına kalman kendinle vermen gereken bir savaş demek.
Tek başına hissetmek çok zor!

Bölüm Şarkısı: Şahsenem=Anladım Anladım Bitsin

Her insan hata yapabilir yanlışı seçebilir. Mühim olan o yanlıştan dönenilmektir değil mi? Peki sizin seçtiğiniz bir yanlış başkasının tüm hayatına hayallerine mal oluyorsa ne olur?

Hazer'in sözlerinin ardından üzerini değiştirip odasından çıkmıştı ki merdivenlerdeki telefonla konuşan kızı gördü.

"Emir bak yorgunsan dinlen sonra da görüşürdük."

Elida yavaşça yanına doğru yürürken Cansu ona bakıp gülümsedi ve son sözlerini şöyle sürdürdü.

"Tamam  o zaman sen bişey yapma gelince biz hallederiz."

"Ne haber yengecim kahvaltıdan sonra odaya kapattın kendini?"

Yenge kelimesi genç kızın içini gıdıklamıştı adeta. Karşısındaki güzel kıza daha dikkatli baktı daima gülen yüzü tatlı ses tonu ile herkesi kolayca kendine bağlardı. Abisine çok benzemiyordu ancak Siyabend Kozcu'nun kadın versiyonu gibiydi.

" Biraz dinlenmek istedim ayrıca beni görmekten pek hoşlanmayanlar var gibi rahatsız etmek istemedim."

Cansu yine güzel bir gülümseme ile kızın koluna girip merdivenleri beraber inmeye başlamıştı. Bu teması Elida'ya şaşırtsa da belli etmedi.

"Şimdi sen kimse için kendini bir yerlere kapatma bu birincisi, ayrıca rahatsız olan biri varsa kendisi düşünsün sen bide onun yükünü omuzlanma bu da ikincisiydi. Son olarak sana naçizane bir tavsiye sakın susan dilsiz biri olma hakkını önce sen savun ki herkes haddini bilsin "

Elida kendisine bu kadar yakın davranan kız ile bir an durdu. Korktuğu gibi değildi sanki ne Senem hanım ne de Cansu ona kızmıyordu. Avluya yetiştikleri zaman kapıdan çıkan Hazer'i gördü arabasına doğru yürüyordu. Mutfaktan sürekli ikramlıklar çıkartılıyor sedirlerin oraya güzel bir masa kuruluyordu.

Elida hüzünle baktı o masaya. Gelin geldiği evde abisini kendisi ağırlamalıydı. Sıkıca sarılmalı abi merak etme ben burada mutluyum gözün arkada kalmasın diyebilmeli, abisi ise ona güzel kardeşim meleğim ben bir telefon uzağındayım başın sıkışırsa beni ara demeliydi. Olmadı!

Hüzün daha çok gelip yerleşti sol yanına, ağır yükler binmişti omuzlarına. Evet tüm bunları yapmaları gerekirdi abisi bile isteye onu ölüme atmasaydı eğer. Şimdi değil sarılmak yüzünü görüp sesini duymak dahi istemiyordu.

Senem hanım ile gözgöze gelince hüzünlü bir tebessüm gördü yüzünde gerçekten onun için üzülüyor muydu? Ardından Senem'in başıyla arabayı işaret etmesi üzerine telefonla konuşan Hazer'in yanına doğru yürümeye devam ettiler.

"Emir kardeşim ben gelirken hallederim market işini sen mangalı hallet yeter."

Arabaya binince duymuştum konuşmalarını. Emir kimdi hatırlayamadı bir an. Cansu da arka koltuğa yerleşince kemerini bağlamış e koyulmuşlardı. Tam sokağın köşesinden dönerken konağa doğru giden arabada gördü onları Elida çok kısa bir andı ama birbirine kenetli elleri görmüştü.