Deja Vu

Chapter 21

I dedicate this chapter for all the kids who gets bullied in school. Stay strong and believe in yourself! God is always there for us. ^_^

Chapter 21: Y

Kyel's POV

Nakaupo ang magkambal sa mismong mesa kung saan nakalagay ang tig-isang cake nila, parehong excited sa kanilang parehong birthday. Umusod and lalaki papalapit sa babae sabay scrape ng pagkalaki laki sa isang pink colored na cake. Sinubo niya ito at tinignan ang kambal na babae ng merong ngiting aso. "Sharap!"

Tinaas ni Kyel ang hintutro niya at ginalaw paharap at palikod. Inulit ulit niya ito ng merong malaking mata habang nakatingin sa kambal niya. "Hala ka! Sabi ni Tito huwag muna raw kakainin." Umiiling iling nitong sabi. "Tsk! Tsk! Tsk!"

Nang maintindihan ito ni Persi at dali dali niyang pinantay ang bahagi ng cake na wala pero sa kasamaang palad mas lalong kumalat ang icing ng cake at ang kaninang paikot na style nito ay biglang nag isang linya na palon alon.

Humagikgik naman sa tabi niya ng kapatid. "Uy, tulungan mo nga ako rito. Cake mo naman to eh." Hindi siya pinansin ng kambal niya at nagpatuloy lang sa paghagikgik na nakalagay ang dalawang kamay nasa bibig. "Tsk!" ginawa lahat ni Persi ang makakaya niya upang ayusin ang cake nang kanyang kambal.

"Mukhang nagkakatuwaan kayo ah." Sabin g Tito nila habang nakatingin pa rin sa camera na inaayos nito. Kasama rin niya ang Kuya ng kambal na tila nagulantang sa nadatnang pangyayari.

Nang makita kasi ni Persi ang Tito niya ay biglang siyang nataranata kaya naman hinawakan niya ang cake niya at ipinatong sa cake ni Kyel para hindi Makita ang bawas sa gilid nito. "Cake with two layers!" sigaw pa nito.

Hindi makapagsalita ang Tito nila kay Persi dahil ang dalawang cake na iniwan niya sa kambal ay lasog lasog na.

"Hey, hindi ganyan!" suway ni Angelo kay Ashley.

And that brought some senses back to me. Tinignan ko sila or should I say us including Vash while the Dalton twins polish our steps. Nagkaroon kasi ng problema kaya ayan sila ngayon inaayos na para mas maging 'bongga' daw according to Ashley.

Hinawakan ni Angelo ang kamay ng kambal niya ng mas maayos at mas presentable yun bang merong 'dating'. Ganon lang ang ginagwa nila magsimula kanina. Kinakabahan na lang ako kapag minsan ay aangat si Ashley ng konti sa ere tulad ngayon. Nakahawak kasi si Angelo sa beywang ni Ashley habang ito naman ay nakahawak sa pulsuhan nito.

"Ashley, hold my wrist firmer. Pag ikaw nahulog." Sita ni Angelo.

"Lilipad me!" tawa ni Ashley habang nasa ere pa rin siya.

"Hoy, ayusin mo nga!"

"Okie!"

Napangiti na lang ako sa nakikita ko. Though that smile wavered as I remembered him, I used to have someone like Angelo. I used to have a twin. I used to have Persi. Nakakabitter lang kapag nakikita ko sila kasi naiingit ako. Naiingit ako kasi... kasi ang lucky nila.

"He loves you, you know." Hindi ako kumibo.

Right now wala akong care sa kanya.

He signed, leaned backwards stretching his limbs and spreading his arms for support. He cross his legs and wiggle them in a certain motion that makes him look carefree.

"Hey!" tawag nito sa akin but I chose to ignore him. "About last time...I-I-I know I was wrong confronting you but it w-wasn't something for you to be involve in. It's a lot complex than you think it is."