Chapter 12: A
—————————————————Plus I don't date walking statues—————————————————-
—————————————————Plus I don't date walking statues—————————————————-
—————————————————Plus I don't date walking statues—————————————————-
—————————————————Plus I don't date walking statues—————————————————-
—————————————————Plus I don't date walking statues—-————————————————
First of all I would like to clear something... I am not a walking statue. Tsk!
Porket di madaldal pipi na agad?
Porket di malikot dalagang Pilipina na?
Porket walang kausap loner na agad?
Di ba pwedeng ayaw niya lang talaga?
Many people can misunderstand your attitude. Kapag hindi normal ang kilos ang iba sasabihing merong mali sayo or worst sisiraan kapa. Their feedback can be positive or negative because they judge by the things they WANT to see not on what they NEED to see.
Medyo lumalayo na ako sa aking buhay kaya titigl ko na tong SONA ko. Basta isa lang ang point ko... Don't judge someone by merely looking at them. Sabi nga ng iba. "You may know my name but not my story."
This is my fist official as in official day as a transferee in Ranford. Aatend na ako ng mga classes, do homework and projects again and I will meet new classmates yung mga ganon. Kasi last time parang review day lang pero ito totoo na.
I'm actually looking forward for this semester. Ang kwento sa akin ni Bianca ay malapit na raw ang intramurals namin at yun din yung dahilan kung bakit wala yung swimming moderator namin last club meeting.
Papasok ako ng library dahil dito ako imemeet ni Ms. Ariola, remember in charge ako sa kanya?
"Good morning po Ms. Ramos." malumanay na bati ko sa librarian na nakaupo sa kanyang desk habang nakatingin sa desktop niya na nakasuot ng makapal na salamin at pito. Di ko ata nakita yun nung first meeting namin ah.
Nagwave lang siya ng hand niya as a response na parang sinasabi niyang 'good morning' din pero yung greet niya napaka walang gana at sobrang napilitan.
"Ms. I would like to ask a question-"
"Ms. Vargas we have to go to your class. You will be late if we won't move now."
Naputol ang sasabihin ko sana. Napatingin ako sa pinto ng library at nakita ko si Ms. Ariola na mukhang ayos na ayos. Syempre dapat lang kasi teacher siya.
Nagnod lang ako sa kanya para ipakitang I acknowledge her presence.
Muli kong tinignan si Ms. Ramos na hanggang ngayon ay dikit na dikit parin sa desktop ang tingin niya.
BINABASA MO ANG
Deja Vu
HumorMaayos ang buhay ko bago ka dumating. Tahimik lang ito at hindi complicated. Pero dumating ka na parang bagyo, ang lakas ng hangin na dala mo at ginulo mo ang puso't isip ko. Pero umalis ka na lang ng walang paalam. Apples mo! Dumating ka pa! After...
