Chapter 3: A

131 7 0
                                    

Chapter 3: A

Nagising ako ng mag alarm ang phone ko. Hay... first day ko sa Ranford. I never imagine na magbabalik pa ako sa Manila for my studies. Former school ko kasi ang Ranford. I finished my elementary days here so kung tutuosin ay isa lang ako 'balik bayan' pero student version.

Kinuha ko ang shoulder bag ko to complete my outfit. Isa lang naman hanging shirt and simple faded jeans and nag doll shoes na din ako tutal wala naman uniform ang Randford para sa senior high at collage. Puro civilian clothes lang.

Lumabas na ako ng room para makain na ng almusal. Sakto ko namang nadatnan si Kuya na nagpreprepare na ng pagkain tulad ng sausages, cereals, bread, hotdogs eggs, ham and bacons. Daming ulam. Yum!

"Reading ready na ang Kyel ko ah? Excited?" nakangiting bati niya sa akin. Habang hinila ang upuan para makaupo na ako.

Nagsmile nalang din ako sa kanya. Wala ako sa mood para makipag asaran kay Kuya. Good vibes ako, so let's just leave it that way.

Linagyan niya ng milk ang cereals ko at umupo sa tapat ko.

"Nauna na kanina pa si Tito." I tilt my head to the right. "Something urgent daw." Nagnod na lang ako sa sagot ni Kuya. Kasi naman hindi maiiwasan yun lalo na kapag nagtratrabaho ka sa isang malaking companya. Mabuti nga this time home base si Kuya at meron akong kasama.

"Nga pala Kyel..." inangat ko ang ulo ko to meet his gaze. "...your Kuya King invited us to his engagement party this coming Sunday. Do you wanna come?" tanong ni Kuya.

Wala naman sigurong masama kung maglilibot kami ni kuya tutal bestfriend naman ni Kuya si Kuya King simula nung collage sila. Atsaka bigla ko tuloy na miss si Kuya King. Ang kulit kulit niya kasi eh. Tapos kalog din, mabait, maalaga at maasikaso tulad ni Kuya Sam. Tamang tama ang kasabihang 'Birds of the same feather flock together."

Maya maya pa ay nasa car na kami ni Kuya. Ayaw niya kasi akong magcommute at baka daw sa kakulangan ko ng pagsasalita ay kung saan ako mapadpad kaya for the whole semester siya ang maghahatid sundo sa akin.

Sa kalsada na tinatahak naming ay kitang kita na ang Ranford.

"Kyel, did you bring your phone?"

Kinalkal ko muna ang shoulder bag ko para macheck kung dala ko nga ito. "Yes." sagot ko ng makapa ko ito sa bulsa ng bag ko.

"Do you have money?"

Tinignan ko ang wallet ko at binilang ang na nasa loob nito.

"Yes, I have." Tipid na sagot ko while putting my wallet inside my bag.

"How much do you have?" tanong niya habang nakatingin parin sa kalsada.

"2, 000 something something." Sagot ko sa kanya. Binilang ko lang naman yung mga 500s eh. Di ko sure magkakano yung mga 100s doon or yung mga 50s and 20s.

"Do you need more?"

"No." sagot ko kay Kuya.

"Your emergency kit?" tanong niya.

"It's with me."

"How about your grooming kit?"

"They are all with me, Kuya." Sagot ko sa kanya.

Nakakahalata na kasi ako eh. Kala mo naman kinder ang ihahatid niya sa school. Kahit naman hindi ako gaanong matalino responsible naman ako sa mga gamit ko noh.

Nagbuntong hininga si Kuya sign na nag give up na siya. Paranoid kasi much. Di ba uso mag relax? Eh parang siya yung papasok sa school.

Pinark niya yung car sa side ng road. "Okay. Basta lagi kang mag ingat. Specially boys. Mag ingat ka and as much as possible iwasan mo sila. Understand?" nag nod na lang ako sa over protective and over acting na kapatid ko.

Lumabas na kami pareho ng car. Ewan ko ba sa kanya kung bakit lumabas pa siya eh aalis naman din siya.

"I'm waiting for someone." Sabi niya.

Wala naman akong sinasabi ah. Defensive?

Hindi ko na lang pinansin si Kuya. Meron kaming magkaibang mundo, so kahit mag kapatid kami walang basagan ng trip. Kung dyan siya masaya edi pabayaan. Gusto niya yan eh.

Inilibot ko ang paningin sa Ranford. It's still the same school in a six grader's eyes. Nandoon parin ang play ground between the Boys department and Girl's Department. Yung cafeteria pinalaki nila at yung mga building parin ay napaka medieval period tignan.

This school is known for its discipline and regulations. And for girls lang siya dati. Hindi nagtagal nag desisyon na rin silang tumanggap ng boys. Kaya lang kahit kasi magkasama ang boys and girls sa school ay bihira lang silang mag kita. Tulad ng sinabi ko ay mag kaiba ang mga departments nila. Meaning malalayo ang mga buildings nila. Madalang lang kapag magkikita ang mga boys and girls kasi inayos talaga ang mga scheds nila para di mag kita. Mala sinaunang panahon lang ang theme. Strick masyado.

Nagbalik ako sa realidad ng merong biglang tumapik sa balikat ko. Liningon ko ang taong nagbalik sa akin sa realidad at nabigla na lang ako ng yakapin niya ako. Pinilit kong kumawala sa mahigpit na yakap niya.

Sino ba to? Nakakapikon kasi hindi ko man lang makita ang mukha niya. Nakasubsub kasi ito sa balikat ko. Hula ko nangangalay na siya kasi naman mas matangkad siya sa akin kaya napilitan siya yumuko.

Hala! Lalaki pa man din siya! Kapag siya nakita ni Kuya patay to.

Apples! Biglang lumalakas tibok ng puso ko. Namamawis na din ako. Sino ba kasi to?

Napaka init ng katawan niya. Feeling ko tuloy meron akong instant blanket na nakabalot sa katawan ko.

Hinawakan niya ang buhok ko habang ang isang kamay naman ay nasa likod ko. Ginamit ko itong pagkakataong ito para makawala pero apples! Ano siya glue? Ang hirap kumawala.

Habang tumatagal ay mas lalo akong ninenerbyos. Did I mention na naiilang ako sa mga lalaki? Kasi naman my former school ay exclusive lang for girls at idagdag mo pa ang pagiging tahimik ko. Natural wala akong kaibigan. Kung babae nga himalang makikipag usap sa akin pano pa kaya kung lalaki?

Tinutulak ko siya sa abot ng aking makakaya pero ayaw eh. Di gumagana. Feeling ko tuloy sobrang hina ko.

Ah basta kung ayaw niya akong hiwalayan. I know a way kung papaano.

Rineady ko na yung tuhod ko para sa isang mind blowing action. Itinaas ko na ito at bumwelo. Balak ko kasing tamaan ng pagkalakas lakas ang 'Down there' niya. Pero bigla siyang nag salita dahilan para mapatigil ako.

"So ganyan na? Di mo rin ako yayakapin? Miss na miss kita Kyel kung alam mo lang. Ang tagal kong naghintay para lang makita ka."



----edited----


Deja VuTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon