Deja Vu

Chapter 2: H

Ryan Guzman is Samuel Vargas

Chapter 2: H

Nakaramdam na ako ng konting antok kaya naman hindi ko mapigilan ang unti unting pagbaksak ng eyelids ko. Sadyang malakas ang magic ng kwarto ko kasi kakahiga ko pa lang ay dinalaw na ako ng antok.

Well it's just doing its purpose, pinakulay ko kasi ito ng black and white. Para naman kahit papaano ay boring ito dahilan para agad akong makatulog idagdag mo pa ang pag ka well ventilated ng room. Binalot ko ang katawan ko ng malambot kong kumot at dumaretso na sa pagkakahiga.

I closed my eyes and as if on cue binuksan ni Kuya ang pinto. Napailing na lang ako.

Di ba uso kumatok ngayon?! Argh! Inaantok ako! Sarap niyang itulak sa labas.

"Kyel! Stop laying on the bed! Help me cook!" hinila ako ni Kuya papuntang kusina. Tsk! Di rin ba uso ang magtanong ng opinion ko?

Napakahigh ng Kuya ko. Nakakain nanaman ata to ng chocolate eh. He seems so excited and happy to cook our dinner for tonight.

Sinipag ata ang Kuya ko. It's a miracle!

Wait.

Ano daw? "You'll cook?" tanong ko sa kanya pagkadating namin sa kusina.

"I'm so happy for you." Nakangiting sabi niya sa akin. Labas ngipin pa!

Tinignan ko siya habang naniningkit ang mga mata ko and it tilt my head to the right.

"You found your tongue! You should use it more often." Pagpapatuloy niya.

Tinignan ko siya ng masama at sabay hampas. "Kuya naman eh." Nagchuckle lang siya as a response.

Inilapag niya sa mesa ang dalawang shopping bags full of vegetables and some meat. I'm wondering kung paano niya ito napasok sa unit niya kanina eh wala naman siyang bitbit pagpasok namin kanina.

Inilabas ko na lang ang mga ingredients ng kung anumang lulutuin niya.

"The bellman brought it here together with our stuffs." Sabi niya habang kumukuha ng frying pan.

Iba talaga tong kuya ko eh. Kahat medyo protective at high palagi, wala pa akong sinasabi alam na niya agad ang iniisip ko.

Pero I'm still wondering kung bakit nagluto si Kuya. Normally kasi pang agahan lang. Once in a blue moon lang siya nagluluto ng dinner. Masyado kasi siyang pagod kapag weekdays, yun kasi yung mga gabing nasa trabaho siya kaya minamabuti ko na laang na ako ang magluto. Pero this time home base na siya. Kaya dito na lang siya sa bahay more time for the family.

Going back sa kung anumang niluluto ni Kuya, to be frank with you wala naman talaga akong ginagawa eh. Nanonood lang ako. Tsk. Tinawag pa ako para magpatulong ayaw naman akong pagawan ng kahit ano. Sana pinatulog na niya lang ako. Sayang yung oras.

Nakasuot siya ng plain blue na apron and a hairnet while performing his 'magic' in the kitchen. His left hand is shove in his left pocket while his right is stirring the sauce in the pan non stop.

After what seems like forever he decided to get a spoon and taste his dish. Itinapat niya ang spoon sa harap ng bibig niya at hinipan muna na yon bago tikman. At mukhang hindi pa siya kontento sa isang tikim. Tinikman niya nananman niya ito ng apat na beses!

Nakangiti akong nanunuod sa kanya. Hay naku... napakaconscious! Para mas maintindihan niyo kasi ganito yan kapag nacoconscious si Kuya sa luto niya mas lalong wala siyang malalasahan. Well I think meron naman siyang lasa hindi niya lang ito napapansin.