"အင်း...ညကြရင်ကမ်းခြေမှာ စကားပြောဖို့ လာခေါ်မယ်"
"ကောင်းပါပြီ CEO ခင်ဗျ"
Jeon လည်း လှည့်ပြန်လာတော့သည်။ Jimin နှင့် စက်အဖွဲ့သား ဝန်ထမ်းတွေက hotel မှာတစ်ခန်း ၃ ယောက်စီ/၄ယောက်စီ နေကြသည်။ကျားလုံနှင့် ကင်မ်ယူဂျင်းက တစ်
ယောက်တစ်ခန်းစီ သက်သက်ယူကြပြီး Jungwoo တို့အတွဲကလည်းတစ်ခန်းယူကြသည်။
"ပြွတ်စ်..အား! ကိုကို"
"ပစ္စည်းတွေနောက်မှချကွာ ကိုကိုပင်ပန်းလာလို့ နမ်းပါရစေ"
"ဘယ်လိုတွေဖြစ် အထုတ်တွေအရင်ထားပါရစေ"
"မရဘူးကွာ နမ်းချင်လို့ ပြွတ်စ်..ပြွတ်စ်!!"
အဆက်မပြတ်နမ်းရှိုက်လာသော Jungwoo ကြောင့်
ဟျွန်းလေးအရှုံးပေးလိုက်ရတော့သည်။ တံခါးကိုအလျင်အမြန်လော့ချလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းသားတွေကိုစုပ်ယူစားသုံးနေသည်။ ထိုမှတဆင့် လည်တိုင်တွေဆီသို ဆင်းချလာကာ နမ်းရှိုက်တော့ ငြီးတွားသံအချို့လည်းကြားလိုက်ရသည်။
"ကလေးလေး ကိုကို့ကို ချစ်လား"
"မချစ်ရင် ဒီလိုငြိမ်ခံနေမလား"
"စိတ်ကြီးပဲကွာ ကိုကိုက အကောင်းမေးတာကို"
"အင်း..ချစ်တယ် ကိုကို"
"ဒါဆို ကိုကိုလိုချင်တာ ပေးမှာလား?"
"ပေးတော့ ပေးမယ် ဒါပေမယ့် အခုမဟုတ်သေးဘူး"
"ဘာခုမဟုတ်.... ရွှတ်....အူးးးးမွခ်ျ"
Main door ကို လက်ထောက်လျက် မျက်နှာချင်းဆိုင် ရင်ခွင်ရှေ့မှာရှိတဲ့ ကလေးကို ရူးရူးမူးမူးငုံ့ကာနမ်းရှိုက်လိုက်ပြီး လက်တစ်ဖက်က shirt အင်္ကျီအောက်သို့ လျှိုဝင်ကာ ဗိုက်သားအိအိလေးတွေကို စမ်းနေတော့သည်။
"အာ့!! ကိုကို ဒီတံခါးဝကြီးမှာတော့ ဒီလိုကြီးမလုပ်နဲ့လေ
လာ အဲ့လောက်လိုချင်ရင် ဒီမှာထိုင်နေပေးမယ် လာနမ်း"
ဟျွန်းလေးလည်း ဆိုဖာပေါ်တွင် ငုတ်တုတ်လေး သွားထိုင်လိုက်သည်။
"ချစ်လိုက်တာကွာ အလိုက်သိချက်"
ချစ်သူလေးရဲ့ နှဖူးပြင်အား နမ်းရှိုက်နေရင်း
YOU ARE READING
မောင့် လမင်းငယ်🌙
Non-Fictionကံကြမ္မာကသိပ်ရက်စက်စွာ ရှင်ကွဲပဲ ခွဲခွဲ သေကွဲပဲခွဲခွဲ မမေ့မလျော့ပဲ ဒီတစ်ယောက်တည်းကို ချစ်နေဦးမယ်ဆိုတာ မင်းကိုပြောပြချင်လိုက်တာ မောင့်ရင်ထဲက မောင့်လမင်းငယ်ရယ်🌙
