Asel, sorunlarından sorgulamadan, kaçarak kurtulabileceğini zanneden, sessizliğe alışmış kırılmaktan korkan narin bir kızdır. Bir gün, her zamanki gittiği kafenin karşısındaki mezarlıkta bir adamla tanışır. Mezarlıkta tanıştığı çaresiz adama karşı k...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüm 5
Söyle nefesim.
Berra Aksa Fersoy
Yıl olmuş 2021, hala sosyal medya kullanmayan insanların varlığı, elbette imrendiriyor. Ama bu durumda birini aramak imkansızlaşıyor. 21. yüzyılın en büyük sorunu, insanların güvenilir olmamasıdır bence. Gerçi, eskiden güvenilirler miydi?
Buna 21. Yüzyılın en büyük sorunu demek haksızlık olurdu, 21. Yüzyılın çok fazla sorunu var.
O planlanmış tesadüflerden sonra, emindim buna. Eve gidip kafamı yastığa koyduğum anda, saatlerce ayakta oynatılmanın verdiği his, aklımdan silinmedi. Yatakta bir sağa döndüm, sağ avuç yanağa temas ettiğinde melatonin hormonu salgılanırmış, ama bugün salgılanmadı. Bazı geceler zihnim uykuya hiç ihtiyacı olmadığını sanıyordu, bu gece de o gecelerden birisiydi. Sessiz bir küfür mırıldanmadan edemedim. Zihnimi toparlamak gerekirse, o adamın varlığından hepimiz hem fikirdik. Bir ajan gibiydi, her şeyi biliyordu.
Biri gerçekten bizi gözetlemişti bunca zaman, sosyal medyada duyduğum şarkı gerçekti. Kendi kendime güldüm, hiç mi fark etmemiştik?
Bunlar benim kuruntularım olamazdı.
Bu insan ismi hakkında yalan söylediğine dair bir yem attı, soyadını da söyledi; o oğlanı kurtaran ben değildim, kuzenim de değildi. Onu kurtaran Kiril Safder'di. Buna emindim. Eğer her şeyi planladıysa, o oğlanın savunmasız bir şekilde kenara atılacağını ve birinin onu emin ellere alması gerektiğini biliyor olmalıydı. O oğlanla bariz bir bağlantısı varsa bunu onun yapma ihtimali yüksek olmaz mıydı? Peki, konunun bizimle alakası neydi? Neden seçilmiş kişi aptal kuzenim olmak zorundaydı?
Yüzümü ovuşturdum ve telefonumu elime aldım ama ne ismi ne herhangi bir şey yoktu onun hakkında. Birinden onu araştırmasını istemiştim elbette ama zihnimin acelesi vardı. Çünkü bu insan bana öleceğimi söyledi. Şaka yapıp yapmadığını anlayamamıştım. Korkuyor muydum?
"Hayır tabii ki de, sadece merak ediyorum." Doğruldum ve yüzümü ovuşturdum. Yalancıydım.
"Zihnimi işgal eden hiçbir şeye tahammül edemiyorum."
Kiril, Kiril, Kiril, Kiril, Kiril, Kiril, Kiril, Kiril, Kiril, Kiril, Kiril, Kiril, K İ R İ L S A F D E R ! Seni parmağında oynatan adam.
Zihnim benimle dalga geçiyordu. Sahi isminin, gerçekten ismiyse, anlamı neydi? Telefonumu tekrar elime aldım, gecenin bir vakti, saat 3.
"Lord. Ve soyadı; düşmanların saflarını yaran kimse?"
İsminin Rusça olmaması, anlamından daha çok ilgimi çekmedi. İlgimi çeken tek şey soyadının Osmanlıca olmasıydı. Soyadın, geçmişindir. Safder diye bir ailenin, umarım zengin ve popüler olur, var olması demek soyadının gerçek olduğuna beni yaklaştırırdı.
