"LEE FELIXXXXX GÖNDERİMİ BEĞENMİŞŞŞŞŞ!!!!"
üstüme balıklama atlamış olan hyunjini kaldırmaya çalışırken chan elindeki bardaktan su içerken sırtını duvara yaslamıştı
"beğenmişse ne olmuş? sen de çok abartıyorsun şu zengin veletleri hyunjin"
chan sitemle konuştuğunda katılırmışçasına kafamı salladım. Aniden ayağa kalkmamla hyunjin yere düşerken "Evet biz şımarttık bunları! susmayacaktık en başında!"
Chanın kaşları merakla havalanırken sordu " Ne oluyor buna? delirdi mi sonunda?"
Hyunjin elini hiç sorma dermişçesine sallarken bana döndü. Alnıma bir fiske attıktan sonra konuştu. Ani refleksle alnımı tutmuştum "Otur oturduğun yere! ben demiştim sana koskoca lee minho yapmaz diye! şimdi boşa sinir yapma suç senin"
Gözlerimi devirirken cevap verdim "Böyle olmadı git bir de onların arkadaşı ol istersen" dedim sinirli çıkan sesimle
Chan yanımıza yaklaşırken ikimizi de kanepeye oturtturmuştu "Başımı şişirdiniz ama. Siz, ikiniz de şimdi susun."
Birbirimize ters olacak şekilde oturduğumuzda Chan yine söze girdi "Yah! hadi ama...Hem han jisung hazretleri? senin tam olarak bir saate bir partiye gitmen gerekmiyor muydu?"
Hızla ayağa kalktım "Ben onu unutmuşum! ne yapıcam şimdi!"
Hyunjin hızla peşimden kalktı "Ne demek unuttum?! delirdin mi? şimdi sana kıyafeti nerden bulacağız bu saatte"
Yavaşça yerime geri oturup cevapladım "Yapacak bir şey yok, gitmem ben de."
Hyunjinin gözü şaşkınlıkla açılırken "Ne demek gitmem jisung!" eline aldığı bardağı görmemle ayaklandım "Hey biraz sakin ol! onla ne yapmayı düşünüyorsun şu an?"
"Ne demek...
Ne demek... gitmiyorum"
Üstüme doğru gelmesiyle evin içinde koşmaya başlamıştım" YA SAL KARDEŞİM DELİ MISİN?"
"O partiye kimler katılıyor biliyor musun! gidersen bir sürü bağlantı kurabilirsin! o zaman bu işi yapmana gerek bile kalmaz"
Aniden durunca hyunjin de sersemleyip göğsüme çarpmıştı "Benim...ben kendim de para bulmayı başarabilirim! zengin veletlerine gerek yok!" dedim sinirle
Hyunjin kafasını sallayıp döndü "Önyargını anlayabiliyorum ama bu insanların hepsi kötü değil hanji, sana sadece katıl ve gör diyorum."
Gözümüm yanıyla chan'a bir cevap beklercesine baktığımda ellerini iki yana 'ben bilmem dercesine açmıştı
"Hadi gittim diyelim kıyafetim bile yok! çok şık giyindiklerini duydum. Bu evi satsam onların düzeyinde giyinemem."
Hyunjin düşünürcesine ellerini çenesine getirdi "Sanırım bir yol biliyorum!"
Cevabı duymak adına göz kontağı kurduğumda devam etti "Bir tane çocuk var...tanıdığım."
Kaşlarımı havalandırdım "Çocuk bana aşık."
"Ooo manita mı geliyor?" diyip saçlarını karıştırdığımda elime vurdu. "Bir dur ya şebek misin!"
Teslim olurcasına elimi kaldırdığımda "Neyse bu baya zengin, zaten okulda sana davetiyeyi de o vermişti hatırlarsan?"
Düşünüp cevapladım "Yeonjun mu?"
"Heh evet o! onu arayıp isteyebilirim, işimiz bitince de geri veririz"
-
Ne yapsam bilemiyordum ama hyunjinin büyük ısrarları sonucu kabul etmiştim O yeonjun'u aradıktan sonra 20 dakikaya kapıya gelip kıyafetleri bırakacağını söylemişti. Şimdi ise hyunjin yüzüme bir şeyler sürüştürüyor, chan da saçımla uğraşıyordu.
