Partiden herkes yavaş yavaş dağılırken Minho Jeonginle konuşmak amacıyla gitmesini engellemişti
Jeongin ne kadar arkadaşına sinirli olsa da teklifi reddetmemiş oturacaklardan birinde oturuyorlardı
"Bunu daha önceden söylemeliydim, özür dilerim. Gününü mahvetmek istemedim innie."
Jeongin sinirli bakışlarını duvarda sabitleyip bir şey demiyordu
"Üzgünsün biliyorum ama o piç seni başından beri hak etmiyordu"
Minho devam etti "Sen onun için fazla iyisin."
Jeongin dayanamamıştı "Cidden bugün mü yapmak zorundaydın? insanların içinde?"
Minho kafasını eğdi "Haklısın birebir söylemeliydim ama dayanamadım beni kışkırtınca."
"Beş yıldır çıkıyorduk minho, evlenecektik biz!"
Minho jeonginin dediği şey üzerine şaşırmıştı "Ne evlenmesi jeongin? ben ne diyorum sen ne diyorsun?"
Jeongin sinirle kalktı "Eğer bunu insanlar içinde yapmasaydın affedebilirdim! şimdi her şey mahvoldu!"
Minho da ayaklanmıştı "Mahvoldu mu? zaten mahvolmuş bir ilişki bu! aldattı seni jeongin!"
"Aldatmışsa ne olmuş? umurumda mı sanıyorsun? Şimdiye kadar dayanmıştım ama senin yüzünden mahvoldu!" dedi dişlerinin arasından küçük olan
Minho anlamaz bakışlarla duruyordu
"Senin...bir ihtimal bundan haberin var mıydı? Seni aldattığından?"
Jeongin gözyaşlarını elinin tersiyle sildi ve güldü "Bir tek senin sırların yok minho, hepimizin sırları var."
Jeongin çekip giderken Minho'nun tepesi iyice atmıştı
-
jisungtan*
"Anlamış mıydın?"
"Anlamıştım tabi ki, ben senin en yakınınım Jisung."
Parti alanın önünde sigaramı ağzıma koyarken hyunjin'i dinliyordum
"Bir şeyler karıştırdığını anlamıştım başından beri ama böyle bir şey olduğunu düşünmemiştim."
Sigaranın dumanını üflerken cevapladım "Aslında anlatmak istedim ama sizi de dahil etmek istememiştim."
Hyunjin destekleyici bir şekilde elini omzuma koydu "Her konuda yanındayım jis, bunu biliyorsun."
Omzuma koyduğu eli tuttum "Biliyorum, teşekkür ederim."
Biraz uzağımızda felix konuşmamızı bekleyip telefonuyla ilgileniyordu.
"Hadi siz gidin artık, çocuk iki saattir bekliyor."
Hyunjin gülümsedi "Peki ama bunu daha sonra ayrıntılı konuşacağız."
Kafamı sallayıp arabaya binmesini beklerken Minho'nun dışarı apar topar çıkması bir olmuştu. Hızla arabasına bindiğinde kapasitemi zorlayıp arabaya hızlı bir şekilde koşmuştum. Minho kemerini bağlarken sağ koltuğa kendimi atmıştım
Minho sinirli bakışlarını bana gönderirken kaşımı kaldırmıştım "Ne var?"
"Neden bindin?"
Gözümü devirmiştim "Yok artık! nasıl partnersin sen? getirdiğin gibi götürmen de gerekmiyor mu?"
"İn arabadan." agresifce yanıtlamıştı
"İnemem." diye sakince yanıtladığımda daha fazla sinirlenmişti
