"Doktor Bey! Uyandı!"
Hyunjin'in kulağıma dolan sesiyle kafamın içine tiz bir ağrı saplanmıştı. İçeri Doktor ve yanında öğrenci olduğu anlaşılan bir kız girdiğinde hızla üst tarafımda duran makinalardan bir kaç şeyi not almışlardı
Kafamı yukarı çevirmeye çalıştığımda kafamın acımasıyla hyunjin cırlamıştı "Kafan mı acıyor? Neresi!?"
Bağırmasıyla kafamdaki ağrı büyümüştü, bunu fark eden doktor uyarırcasına dönmüştü hyunjin'e
"Uzun zamandır bekliyorsunuz, heyecanınızı anlayabiliyorum ama onun için de zor olmalı bu yüzden sakin olmalısınız."
Sakin tonla söylediğinde Hyunjin kafasını salladıktan sonra dudaklarını büzüp bir adım gerilemişti
"Nasıl hissediyorsun bakalım?"
Meraklı gözlerini bana dikip sorduğunda elindeki kalemi not defterinin üzerinde gezdiriyordu.
Soruyu yanıtsız bırakıp hyunjin'e döndürmüştüm kafamı "Sen mi bayılttın beni?" Meraklı gözlerimi ona çıkarmıştım
"Yoksa öldüm mü?" Gözlerimi indirip ellerimi bir müddet üstümde gezdirmiştim gerçek olup olmadığımı sorgulamak amacıyla
Telaşla sorduğumda anlamamış bir şekilde kaşlarını kaldırmıştı "Neyden bahsediyorsun?"
Ben ise dinlemeyip sorularımı ardı ardına sormaya devam ediyordum "Çatıdan mı düştüm yoksa? ama orası çok yüksek, nasıl ölmedim?"
Hepsini tek seferde söylediğimde hyunjin'in kaşlarını çatıp doktora dönmüştü, sonra ise tekrar bana döndürmüştü gözlerini
"Ne çatısı ne düşmesi sung? Vuruldun sen."
Göz bebeklerim şaşkın bir şekilde büyümüştü, neyden bahsediyordu?
Doktor elini hyunjin'in omzuna koymuştu "Böyle vakalarda travmadan dolayı bazı anılar silinebiliyor."
Kafamı aniden doktora döndürmüştüm
İkisi anlamsız bakışlarını bana atarken içeri Chanla Seungmin peş peşe girmişti odaya
Heyecanla ellerini çırpıp yanıma oturmuştu Chan "Uyandığına İnanamıyorum! Bir an hiç dönmeyeceksin sandım." Yavaşça kollarını bana sarmıştı
"Seni çok özledim Jisungieee!"
"Ne özlemesi?" Kızgın bakışlarımı ona göndermiştim, kafam iyice allak bullak olmuştu.
Yavaşça kollarını çözüp uzaklaşmıştı benden "Asıl sana sormalı bu soruları, Ne hakla bu kadar uzun süre uyursun? ha?!"
Kafama yavaşça fiske attığında doktor yerinde sıçramıştı "Hey ne yapıyorsun? Tekrar mı komaya girsin istiyorsun??"
Chan'ın gözleri dehşetle açılırken kafamı ovalamıştı. Onun bu hâline gülerken kulağıma dolan seslerle çığlık atarcasına söylemiştim "NE? KOMA MI?"
Herkes yerinde sesim fazla çıktığı için titrerken Seungmin konuşmuştu
"Evet hani 4 aydır yatıyorsun ya, biz buna halk arasında koma diyoruz, bilmiyorsan tabii."
"4 aydır mı yatıyorum?!?" Bayılır gibi yatağa serildiğimde chan korkuyla ayaklanmıştı "Yah! ani hareketler yapmasana!"
Yavaşça ayaklanmaya çalışmıştım "Hwang Hyunjin!"
Hyunjin yavaşça gerilemişti "Beni nasıl bayılttın orospu çocuğu! 4 ay yattıracak kadar!"
"Hulk musun amına koyayım?"
