Gittiğin Gün

Ne zaman iyileşir kırık bu kalpler ?

Scarlett'in misafir odasındaki yatakta bir o tarafa bir bu tarafa dönüyordum. Bir an evvel sabah olsun da hastaneye gidip sonuçtan emin olayım istiyordum.

Anne, anneciğim...

Yoksa-

Ne kerizsin be Alin. Benim ben. Bu gece baş başayız.

Heyecandan ne yaptığımı biliyor muyum sence ben ?

Normalde de pek farklı olduğun söylenemez ama şu an konumuz bu değil. Sana önemli bir şey söyleyeceğim. Velet Benson'ın da gelmesiyle biz zor duruma düştük burada. Ben, velet, ee yetmezmiş gibi bir de sen varsın. Yani demem o ki bu beden üç kişiye fazla Alin. Seni dışarı alalım.

Benim bedenimden beni mi kovdun sen ?

Biz velet Benson'la çok mutluyuz Alin. Sen fazlalıksın.

Madem bu kadar sevdin bebek Benson'ı bazı zamanlarda gözünü ve kulağını kapatacaksın onun tamam mı ?

Oldu canım başka ? Çocuğun babasından önce babasının başka yerleriyle tanışmasını istemiyorsan rahat duracaksın.

Sana da bir şey söylemeye gelmiyor.

Söyleme o zaman. Yat zıbar hadi uykumuz geldi bizim.

İç sesimle dilleşe dilleşe uykuya daldım. Sabah kalktığımda her şey aynıymış ama farklıymış gibi geliyordu. Buradaki kıyafetlerimden bej rengi yırtmaçlı bir etek ve siyah bir gömlek giydim. Siyah stilettolarla kombini tamamladım. Aşağı indiğimde Scar masayı donatmış beni bekliyordu.

"Gel Alinazir koş."

Hızlı adımlarla masaya geçtim. Bal sürdüğü ekmeği tabağıma koydu.

"Bak senin için ballı ekmek yaptım. İstediğin başka bir şey varsa söyle halledelim hemen."

Sadece kuş sütü eksik olan masaya bakıp "Teşekkür ederim her şey mükemmel Scar ama kan testi yaptıracağım o yüzden yiyemem." dedim.

"Doğru ya ben onu unutmuşum. Yüzde yüz sonuç vermiyordu o testler. Senin için yapabileceğim başka bir şey var mı peki ?"

Yerimden kalkıp onun yanına geçtim ve sıkıca sarıldım.

"Yok benim güzel bebeğim. Kan testini yaptırana kadar çok sevinmek veya bu duruma alışmak istemiyorum. Ama eğer gerçekten bir bebeğim olacaksa senin gibi bir teyzeye sahip olacağı için çok şanslı olacak."

"Tabii ki öyle olacak." dedi gözlerinden yaşlar akmaya başlarken.

"Sakın ağlama beni de ağlatırsın."

Gözlerini silip "Tamam tamam ağlamıyorum. " dedi.

Evden çıkarken Scar'a bir kez daha sarıldım. Sonuç çıktığında onu da haberdar edeceğime dair söz verdikten sonra hastaneye geçtim.

Saat daha çok erkendi. Gece nöbetçi kalan görevliler hariç kimse yoktu. Laboratuvarda birilerini bulabilmek umuduyla oraya gittim. Neyse ki benim gibi erkenci bir hemşire vardı.

Gülümseyerek "Günaydın." dedim.

Aynı şekilde "Günaydın Alin Hanım." deyince "Biliyorum daha mesai saatiniz başlamadı ama iki dakika benden kan alabilir misiniz ?" dedim.

"Tabi siz içeri geçin ben malzemeleri alıp geliyorum."

Kan alma koltuğuna oturduğumda heyecandan ölmek üzereymiş gibi hissediyordum. Hemşire lastiği sağ koluma dolayıp ilk tüpü doldurmaya başladı.