Çorba

109 7 38
                                    

Cam kenarındaki sırasından turuncu yaprakları izliyordu Sanji. Sonrasında sevgilisi gelip oturdu yanına. Elindeki telefona bakıyordu. Sarışın gülümsedi:

"Günaydın."

Telefondan başını hafifçe kaldırıp ona baktı Zoro.

"Günaydın."

Telefonu kapattıktan sonra cebine koydu. Sıralarının yanına gelmişti siyah saçlı bir kız. Tashigi.

"Günaydın Zoro, Günaydın Sanji."

Bir süre sonra öğretmen gelmiş, ders başlamıştı. Zoro kafasını masaya koymuş uyuyordu. Sanji de koydu kafasını masaya. İzledi Zoro'yu dakikalarca. O da daldı uykuya.

Gözlerini açtığında, zil çalmıştı. Zoro yoktu yanında. Lavaboya gitmiş olabileceğini düşündü Sanji. Sırasından kalktı. Kapının oraya gidip koridora baktı. Tashigi'nin arkadaşlarıyla bir şey konuşuyordu sanki. Geri çekildi. Eli hâla soğuk duvara dayalıydı. Boş gözlerle yere baktı öncelikle. Sonrasında geri adım attı. Kıskanmıştı biraz. Kafasını boşaltmaya çalıştı, Zoro'nun sadık olduğunu bilirdi çünkü. Her ne kadar soğuk biri olsa da içi yumuşacıktı. Tıpkı bir ekmek gibi.

Çıkış zili çalmıştı. Sanji ayağa kalktı. Zoro'yla konuşurlarken, Tashigi çekti onu kolundan.

"Sanji-kun. Bir şey konuşabilir miyiz? İkimiz."

Sanji ilk başta şaşkınlıkla baktı. Sonrasında gülümsedi ve Zoro'ya gitmesini işaret etti.

"Ben sonra gelirim, Zoro."

Zoro çıkmıştı sınıftan. Tashigi fısıldadı.

"... Yarınlık... Zoro ile ben otursam? Bir günlük?"

Sarışın, duyduğu sorunun verdiği hisle şaşırıp kaldı. Sonrasında gözlerini kıstı. En sonunda ise kabul etti.

"Ah. Tâbii."

"Sen en iyisisin, Sanji!"

Tashigi ile birlikte o da gülümsedi. Tashigi muhtemelen hisler besliyordu Zoro'ya karşı. Sanji emindi bundan. Yine de, belki ikisinin sevgili olduğunu bilse, Tashigi böyle bir istekte bulunmazdı.

Ertesi sabah, Tashigi'nin tek oturduğu sıraya geçmişti Sanji. Tashigi ise tam tersine, Sanji'nin yerindeydi. Zoro geldiğinde, her zamanki yerine oturdu. Hiç sorgulamadan. Sanji'nin yüzü düşmüştü istemsizce. İç çekti ve kafasını duvara yasladı. Tashigi'nin kızarmış yüzünü gördükçe daha da bozuluyordu sinirleri. Ama Zoro takmıyordu onu sanki. Her zamanki gibi, kafasını masaya koymuştu. Sonrasında kafasını çevirip, Sanji'yi izledi biraz. Sarışın'ın da gözleri kaymıştı oraya. Zoro'nun yüzüne bir gülümseme oturduğunda, Sarışın da gülümsedi yavaşça.

Bu sefer, yağmur yağıyordu çıkışta. Sanji, yürüyordu sevgilisine bir şeyler anlatırken. Sonra onun yürümeyi bıraktığını fark edip durdu, arkasına baktı. Zoro orda durmuş, telefonuna bakıyordu yağmur damlaları yere sertçe vururken.

"Zoro?"

"Ah?"

"Bir... Sorun mu var?"

Zoro, telefonunu cebine koydu. Ardından tekrar yürüdü hızla.

"Sadece, Tashigi numarasını verdi. Onunla konuşuyorduk. Ödevler felan için, bilirsin ya."

Sarışın, yüzünü buruşturup önüne döndü tekrar.

"Ben verebilirdim sana notları."

"N'oldu?"

"Yok bir şey."

OneShotS | ZosanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin