21.BÖLÜM

2.1K 163 35
                                    


(İKİ MÜZİĞİDE BÖLÜM BOYUNCA DİNLEYIN )

3 GÜN SONRA

YAVUZ ALP ASLAN

3 gün.

3 gündür bu izbe kokuşmuş yerde ellerimden zincirlerle mağaranın tavanına asılmış çeşitli işkencelerle konuşturmaya çalışıyorlardı.

Benim ise aklımdaki tek şey gök gözlü sevgilimdi.

Ben bilincimi kaybettikten sonra ne olduğunu bilmiyorum.

Bu aptallar sırf konuşayım diye onun beni bırakıp gittiğini bile söylediler.

Tabiki inanmadım.

Ama tek korkum ona bir şey olması.

Beni düşünce denizinden çıkaran, beni esir alan kadın ve yanında 5-10 adamın içeri girmesi oldu.

Bunlar bildiğimiz beyni yıkanmış herşeyden habersiz emirleri yerine getiren terör üyeleri değildi.

Üzerlerinde haki rengi kargo pantolon siyah uzun kollu badi çelik yelekli postal giyen ve çoğundada karmaskesi olan paralı askerlerdi.

Satılık p*çler yani.

"Günaydın yüzbaşı dilsizliğe devammı.?"

Konuşmadım hareket dahi etmedim.

"Sizi gerçekten anlamıyorum seni kurtarmaya gelmeyecekler seni ölüme terk ettiler ama sem hala vatanımda vatanım.."

Dün işkence videomu çekip askeriyeye göndermişlerdi ama hala sonuç yoktu.

"Canları sağ olsun ." Ve üç günün sonunda konuştuğum tek yer. Yanlızca üç kelime.

Sinirle bana bakıp itlerine işaret verdi.

Kiminin elinde kırbaç kiminin elinde sopa kimi bir elektrik olduğunu düşündüğüm demir mandalalrla bana yaklaştılar.

İlk önce bana kırbaç ile vurmaya başladı.

Piknik için daha doğrusu arinim için özenerek giydiğim gök mavisi ince ekose kazak ve siyah pantolonum kanlar içerisinde idi. Neredeyse parcalanmışlardı.

Ardından elinde sopa olan it geldi ve acımadan kemiklerime vurmaya başladı.

" hala direnmekte kararlı mısın yoksa seni ölüme terk eden vatan için acı çekmeye Razı mısın."

Yine konuşmadım ve onların bana yapacaklarını bekledim ama daha ne kadar dayanabilirim bilmiyorum uzun zamandır bunlara maruz kalıyorum ve oldukça Kan kaybettim.

Eh işte Son olarak Demir mandalları köprücük kemiğime ve kazağımın yırtılan tarafından Yaramın olduğu yere taktı bu oldukça Can yakıcıydı Ama eminim o aleti çalıştırdıktan sonra daha da canım yanacak.

Nefesimi kontrol etmeye çalıştım Onları asla ama asla konuşmazdım gerekirse ölene kadar direnir yine de konuşmazdım.

Gözlerim elektrik kutusunun başında olan adamdaydı birden bir çalıştırması ile Bütün vücudum kaskatı kesildi ve elimde olmadan acıyla bağırmaya başladım bu onlara zevk veriyordu biliyordum ama eğer buradan kurtulursam ki kurtulamazsam dahi benim yerime yapacaklar vardı bu acının bin katını onlara yaşatacaktım.

KURDUN PENÇESİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin