20.BÖLÜM

2.1K 182 5
                                    

Zümrüt GÖKTÜRK' TEN

Yas tuttuğu gece...

Odamda oturmuş eşimi hayat arkadaşımı bekliyordum.

Rütbesinin getirdiği işlerden dolayı hala karargahta işlerle uğraşıyordu.

Sonunda odanın kapısı açıldı ve ateş geldi.

"Ah zümrudüm ah artık sana bekleme demiycem. "

"Deme zaten ve Hoşgeldin." Dedim ve ona sarıldım.

Ayrıldıktan sonra üzerini değiştirmeye gitti.

Bende dolaptan kendime pijama çıkartmaya gittim hala üzerimi değiştirmemiştim.

Derken gözüme kahverengi albüm takıldı.

Burcu ile ilgili olanları öğrenince bütün fotoğraflarını diğer aile üyelerinin yanından alıp ayrı bir yere kaldırmıştım ve odasındaki bütün eşyaları atmıştım tabi kimsenin haberi yoktu oda kilitliydi artık ve kimsenin umrunda değildi.

Albümü elime aldım bizimle beraber çok resmi yoktu olanları keserek ayırmıştım.

"Canım?" Ateşin sesiyle ona döndüm.

"Ne yapıyorsun sen nedir o.?"

Ateşe döndüm ve..

"Kimsenin evde olmadığı bir gün ben burcunun herşeyini attım bir tek bunlar kaldı ama bunlarda kalsın istemiyorum. Tamam ona sütümü verdim onun izin verdiği kadar ben büyüttüm ama o , o bize ihanet etti ateş aklıma geldikçe acı çekiyorum hala neden yaptı bunu eğer isteseydi ben onu ayırmazdımki hiçbirinden Arin umay o üçüz derdim yine annelik yapardım ama o geleceği olmayan bir yolu seçti ." Onunda gözleri dolmuştu ama haklı olduğumu biliyordu.

"Haklısın birtanem eğer Arinim benim güzel kızım olmasaydı ne olurdu bilmiyorum. "

"Biliyormusun o gün bana silah çekmişti senin öğrettiğin kadarıyla silahtan kurtuldum ama aşağıya düşmekten kurtulamayacaktım o aşağıya düşerken benide kendiyle beraber benide çekti Arin son anda beni tutum onu itti ,benim büyüttüğüm kız beni öldürmek isterken benim anne sevgisini bilmeyen kızım benim için kendini tehlikeye attı ateş eğer Arin şimdi giderse kimse umrumda olmaz ben biterim."

"Şsş düşünme böyle kızımız yanımızda ve yarın beraber çok eğlenicez hadi uyuyalım artık unut kötü geçmişini bütün ailemiz yanımızda ve mutluyuz bunun bozulmasına izin vermiycem."

"Olamaz önce bundan kurtulalım sonra uyuruz ."

Peki dedi ve demir kova almak için kilere gitti.

Bende bu kattaki avluya geçtim ve avlunun ortasına doğru yürüyüp orada oturdum.

Ateş bu soğukta böyle yaptığımı görünce kızacak ama umrumda değil.

Albümü açıp içindeki resimlere göz gezdirdim .

Bir sayfada durdum.

Bu resmi burcu bizden nefret etmeye başlamadan önce çekinmiştik.

Aslında bize karşı hep soğuktu ama ne olduysa o 14-15 yaşlarında beter hale geldi.

Off ben bir anneyim ve bu benim için çok zor .

KURDUN PENÇESİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin