The Coldest Moon

Chapter 6

KATHERINE

"Miranda"

Napalunok ako dahil ngayon na lang ulit ako nakaramdam ng ganito katinding nerbyos.

Yung tipong parang haharapin ko na yung kabilang buhay.

Parang bigla akong nawala sa sarili at tinignan siya mula ulo hanggang paa.

She's absolutely stunning. She has a tall and slender physique, with beautiful features like high cheekbones, captivating eyes, and luscious lips. Her style is always on point, and she carries herself with confidence and grace.

The heck Katherine! Bakit ba pinapantasya mo na naman 'tong babaeng 'to!

Si Trina ang gusto ko!

I tried to act normal. Sumeryoso yung muka ko gaya ng palagi kong ginagawa.

Atapang ako.

"What do you need Miss Clemente?" Kalmadong tanong ko.

"I need your help" She said with the same tone.

Why the hell does she needs my help?

I'm not someone's utusan!

Baka isipin pa ng mga estudyante sumisipsip ako sa kaniya.

Sipsipin siya mana pa.

Hell no! Fuck! Ano ba pinag iisip ko.

"I'm sorry but I'm too busy to help you Miss, and I don't have time for you" Seryosong sabi ko.

Binitawan niya yung kamay ko at humalukipkip. Seryoso siyang naka tingin sa'kin ng ilang sandali bago nag salita ulit.

Hindi talaga siya natitinag sa kamalditahan ko?

Walang effect?

"Ikaw ang gusto kong tumulong sa'kin" She said.

Ah ngayon gusto mo na ko..

Dapat ko ba 'tong ikatuwa Clemente?

"Ayoko" Tatalikod sana ako.

"Isa Miranda"

Napapikit ako sa inis at masama ang tingin na binalingan siya.

"Tungkol saan ba Miss?" Iritang tanong ko, nauubos na yung pasensya ko.

"Just come with me" Utos niya at tatalikod sana pero nagsalita ako.

"Sa iba kana mag patulong, hindi mo'ko utusan."

Papasok na sana ulit ako sa elevator pero bago pa maihakbang ulit ang paa ko at hinigit niya na naman yung kamay ko.

Ughhhh!

What the fuck is her problem?! 

"Don't waste my time Miranda! " Madiin niyang sabi bago ako hilahin at dalhin kung saan.

Wala na akong nagawa kun'di sumama nalang sa kan'ya. Nanggigigil ako sa kan'ya dahil para siyang boss kung utusan ako.

Kairita ka Clemente.

Sa sobrang abala ko kakaaway sa kan'ya sa isip ko ay hindi ko namalayan na naka pasok na pala kami sa office niya.

"Bakit ba kasi ako yung gusto mong tumulong sayo eh marami ka namang estudyante!" Padabog akong umupo sa couch niya.

Nag-lakad siya papunta sa desk niya at may kinuhang isang envelope na maraming laman bago bumalik sa akin.

"Dahil ikaw ang gusto ko" Ibinaba niya sa table sa harap ko yung mga test paper at ballpen.