The Coldest Moon

Chapter 8

KATHERINE

Feeling the boredom creep in as I tap my fingers on the steering wheel, while waiting outside Miss Clemente’s house. Wala sa plano ko na dumaan dito sa bahay niya pero parang hinihila ako papunta dito.

I was having doubts earlier because she's not my responsibility, but I also can't figure out why I'm here.

Mahigit kalahating oras na akong nasa labas ng bahay niya at hinihintay siyang lumabas. Wala siyang idea na nanadito ako kaya sigurado na susungitan niya na naman ako.

Ilang sandali lang nakita ko siyang lumabas ng bagay nila at may kasamang isang lalaki.

Sino naman 'yon?

Kunot noo ko silang pinanood habang nag-uusap sa labas. May malaking ngiti pa sa labi nung lalaki na parang ang sarap burahin ng pag mumuka.

Boyfriend niya ba 'yon?

Madiin na kinagat ko ang labi ko bago bumuntong hininga.

I didn't wait for nothing just for someone else to pick you up Clemente.

I stepped out of my car and composed myself, ensuring I looked my best. I also donned my sunglasses and confidently approached them.

Nadatnan ko na tumatawa pa yung lalaki habang pasimpleng hinaharot si Miss Clemente. Habang yung isa naman ay parang wala lang sa kaniya.

Ugh!

"Miss Clemente" Tawag ko nang makarating ako sa harapan nila.

Nagulat siya dahil hindi niya inaasahan na nasa harapan niya ako ngayon na parang gustong burahin sa mundo ang lalaking kausap niya.

"What are you doing here Miranda?" Sumeryoso yung mukha niya.

"Sino yan?" Tanong naman ng lalaking kapanga kay Miss Clemente.

Napansin ko na mukang mayabang at kapanga ang lalaking 'to. Sarap bangasan.

"She's–"

"A special friend" I removed my glasses and put on a fake smile as I looked at him. " Katherine Miranda, her special friend right Miss Clemente?"

Nakita ko ang pagsama ng tingin niya sa akin na parang nagbabadya na mamaya niya ako haharapin.

Hindi ko naman ito pinansin at binalingan lang ng tingin si ka panga.

"Special friend?"

Ang slow naman ng lalaking 'to jusko!

"She's my student, pagpasensyahan mo na baka hindi lang nakapag almusal." Sabat ni Miss Clemente na siyang kinasama ng tingin ko sa kaniya.

Basag trip talaga 'tong maldita na 'to.

Tumawa naman si kapanga kahit wala namang nakakatawa. I mentally rolled my eyes. Mag lock sana panga mo.

"Iba na talaga mga bata ngayon, puro kalokohan ang alam" Sabi ni panga habang tumatawa.

Bata?

Eh kung binatuta kita ngayon?

"I'm not a kid, gusto mo ipaayos ko pa yang panga mo?" Tinignan ko siya mula ulo hanggang paa.

"See..ang bastos pa"

"Stop it Dave. Kung mag aaway lang kayong dalawa dito mas mabuting parehas kayong lumayas sa harapan ko." Suway ni Miss Clemente sa amin.

"I'm sorry Karla, yang estudyante mo kase walang modo sa matanda."

"Wala ka rin kasing modo sa bata" I rolled my eyes.

This guy getting to my nerve.

"Miranda, isa kapa." Binalingan ako ni Miss Clemente. "Ano bang ginagawa mo dito?"