The Coldest Moon

Chapter 18

KARLA

I couldn't take my eyes away from Katherine as she stood on the mini stage, holding a guitar.

My heart raced with excitement.

Hindi pa man siya nag uumpisa sa pag kanta ay feeling ko hihimatayin na 'ko sa kilig.

Gosh! She looks incredibly attractive while strumming that guitar. It's like she's on fire!

Gusto ko tuloy mag pa gitara sa kan'ya.

Hindi ko pa siya narinig kumanta kaya nakakaramdam talaga ako ng excitement ngayon.

I wanna hear that cold voice!

Nang marinig ng mga tao ang pag tunog ng gitara ay nag palakpakan agad ang mga ito.

Oh my, she's so talented talaga.

Nagbabadya ang hangin na nakapalibot sa'kin
Tila merong pahiwatig ako'y nananabik
'Di naman napilitan kusa na lang naramdaman
Ang 'di inaasahang pag-ugnay ng kalawakan

Awww, ang ganda ng boses!

Her voice is like a siren's call, drawing you in with its irresistible charm and allure.

Kitang kita sa ngiti ng mga nanonood na nagagandahan sila sa boses ni Katherine. Nakakainis man pero hindi ko sila masisi.

Ang ganda talaga. Lahat naman maganda sa kan'ya.

Ibon sa paligid umaawit-awit
Natutulala sa nakakaakit-akit mong tinatangi
Napapangiti mo ang aking puso

I can't help but smile at her when I saw that she's looking at me with her captivating blue eyes. It's like the vast ocean, held a world of mystery and allure that drew me in completely.

Everyone's attention is on her, but it feels like I'm the only person here for her.

God, I really love this woman.

No matter how many times she pushed me away and rejected me, I couldn't bring myself to stay away from her.

She's like a magnet to me. I can't resist the strong attraction I feel towards her!

I don't want to assume, but it feels like she's starting to have feelings for me too. The way she's patiently controlling her anger when we're together is noticeably different from before."

She's not that cold to me anymore.

Nagiging sweet na siya minsan sa'kin.

Sanay na rin ako sa ugali n'ya kaya parang wala nalang sa akin kapag nag mamaldita s'ya.

Giliw 'di mapigil ang bugso ng damdamin ko
Mukhang mapapa-amin mo amin mo
Giliw nagpapahiwatig na sa'yo
Ang damdamin kong napagtanto na gusto kita

Gusto rin kita. Sobra.

Sa totoo lang ay mukhang siyang matapang pero torpe talaga siya. Napaka in-denial niya pero hindi niya mapigilan yung sarili n'ya.

Naalala ko yung hinalikan n'ya ako. Hindi ko talaga ako makapaniwala dahil siya yung nag first move.

Gosh! Maiihi na yata ako sa kalandian ko.

Hindi ko alam kung saan ko sisimulan
Binibigyang kulay ang larawan na para bang
Ikaw ang nag-iisang bituin
Nagsisilbing buwan na kapiling mo
Sa likod ng mga ulap
Ang tayo lamang ang tanging magaganap

Parang nawawa ako sa sarili ko habang pinakikinggan ang boses n'ya.

Sa bawat pagkanta n'ya ay parang hinehele yung mga nanonood. Yung restaurant medyo madilim yung paligid tapos may mga spot light na umiikot sa loob.