Ben Elis annem ve babam benim her zaman en büyük utancim olacaklardi onlar bu güzel ülkeye ihanet etmiş insanlardı
Peki ben kim miyim ben annesi babası terörist olan Elis albay babası tarafından daha 1 yasindayken dağ başında bulunup sahip çıkılmı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
" Baba benim babam sensin demi"
Hüseyin Altuğ bu soruya ne diyecekti ki...
"Elbette Gök gözlü kızım senin baban benim. Başka kim olabilir senin baban."
" Engin annesi öyle demiş baba senle annem gerçekten anne babam değilmiş siniz. Anneler yalan söylemez ki "
" Onun annesi söylemiş benim güzel kızım. Onun annesi yalancı "
" Ben biliyodum ki zaten yalancı olduğunu"dedi Elis ve babasının göğsüne geri sığındı. O babasına her zaman inanırdı babası ona asla yalan söylemezdi ki annesi de öyle...
Hüseyin başka ne diyeceğini bilemedi gök gözleri ağlamaktan kızarmış olan kızına zaten başka da ne desindi ki o Elisin babasıydı varmiydi daha ötesi yoktu...
Bu konuşmadan sonra baba kız sessizliğe gömülmüştü hiç konuşmadan sarılmışlar dı. Sonunda karargahtan çıkıp arabasına gecti Hüseyin kucağında Elisle...
Elis babasının göğsünde uyumuş kalmıştı bütün gün hem üzüntüden hem koşmaktan çok yorulmuş uyuya kalmıştı. En güvendiği sığınakta...
Hüseyin kucağında uyuyan kızını çok dikkatli şekilde arka koltuğa yatırdı. Kendiside hemen şoför koltuğuna binip arabayı çalıştırdı ve evine sürmeye başladı... Kısa sürede evlerine vardı uyuyan kızını kucağına alıp apartmana girdi daha sonrada asansöre girip dördüncü kattaki evlerine çıktı...
Kapıyı çalmasına bile gerek kalmadan kapıyı açmıştı Sevda... Camlarda beklemişti eşiyle kızını. Çok şükür ki gelmişlerdi... Hemen kenara çekilip içeri geçmelerine müsade etti. Hüseyin ayakkabılarını çıkartırken Sevda da Elisin ayakkabılarını çıkartmıştı...
Hüseyin ilk önce kızını en sevdiği yere kardeşiyle birlikte uyuması için kendi yatak odalarına götürdü. Kardeşinin yanına yatırdı ve üzerlerini örttü. Elis sanki hissetmiş gibi hemen kardeşine iyice sokuldu bir kolunu üzerine uzatıp sarıldı. Hüseyin bu görüntüye buruk bir tebessüm etmekten geri durmadı.. duramadı...
Hüseyin odadan kapıyı biraz aralı şekilde bırakarak çıktı. Şimdi eşiyle konuşmalı ve bir çözüm yolu bulmaliydi... Solana geçti her zaman ki yerine değil de üçlü koltuğa oturdu. Eliyle yanına pat patlayıp eşini de yanına çağırdı. Elini omzuna atıp konuşmaya başladı...
"Sevdam ne yapacağız benim aklım fikrim durdu sanki ne olur sen bişey söyle bana. Kucağıma alır almaz bana sorduğu şey "baba benim babamsensin demi " oldu" dedi..
