Ben Elis annem ve babam benim her zaman en büyük utancim olacaklardi onlar bu güzel ülkeye ihanet etmiş insanlardı
Peki ben kim miyim ben annesi babası terörist olan Elis albay babası tarafından daha 1 yasindayken dağ başında bulunup sahip çıkılmı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Elis'den
Ben Elis Şahmaran...
Elbetteki herseyin farkındaydım ama bu şerefsizin amacı ne onu öğrenmem gerektiğinden numara yapmaya devam etmem gerekiyordu. Beni buraya ne amaçla getirdi neden bana saçma sapan şekilde aşk lafları ediyordu hepsini öğrenmem gerekiyordu...
O konuştu ben boş boş yüzüne baktım. Daha çok konuşsun daha çok anlatsın diye. Bu savaş bitmek zorundaydı artık onunla uğraşmaya daha fazla sabrım kalmamıştı...
"Sevgilim ne olur bir şey söyle artık. O güzel sesini benden esirgeme gök gözlüm."dedi. Anında kaşlarım çatıldı bana nkr tek babam gök gözlüm derdi bir tek babama izin vardı...
Ama mecburen bir şey söylemedim. Sadece baktım.
" Biliyorum Sevgilim şuan beni tanıyamadın. Ama en kısa sürede herseyi hatırlaman için elimden gelen herseyi yapacağım. Söz veriyorum."dedi ve tuttuğu elime küçük bir öpücük kondurdu. Elimi kesmek istiyorum!!!
Artık susmanın anlamı yoktu bence konuşabilirim artık.
" Sus" dedim. Boğazım kurumustu. Başka türlü konuşmam mümkün değildi. Hemen yatağın yanında olan komidinin üstünde ki sürahiden bir bardak su doldurup bana icirmek başıma destek verdi. İğrendim hemde bana dokunduğu her bir yerimden iğrendim. Bir kaç yudum su içip başımı geri çektim oda bardağı aldığı yere geri bıraktı..
Biraz öksürük ile boğazımı temizledim.
" Sen kimsin?"dedim. Ama sesim bana bile yabancıymış gibi geliyordu.
Hemen gözleri ışıldadı şerefsizin.
"Ben Stevan Sevgilim. Senin nisanlin."dedi. Hah! Demekki nişanlımmış. Ha siktir oradan şerefsiz puşt...
Gözlerim şaşkınlıktan değil sinirden kocaman olmuştu muhtemelen.
"Nişanlım mı? İnan ki hiç hatırlamıyorum. Hemde hiç bisey. "dedim. Madem oyun istiyordu istediğini fazlası öle alacaktı.
"Evet aşkım. Nisanlinim ben senin yaklaşık bir senedir nisanliyiz. Bir kaza geçirdin. Trafik kazası Tanrıya şükür ki ucuz atlattık. Hala nefes alıyorsun. Beni bırakmadın. Gerisi önemli değil. Herseyi zamanla hatırlarsın."dedi.
Söylediği tek doğru olan şey benim bir trafik kazası geçirmiş olduğum. Gerisi külliyen yalan...
"Ah ! Özür dilerim. Seni hatırlamaya çalışıyorum ama beynime sanki reset atılmış gibi hiç bisey yok."dedim
"Это не имеет значения, дорогая. Я вас очень люблю. просто будь достаточно хорошим.( Önemi yok canım. Seni çok seviyorum sen iyi ol yeterli.) "dedi...
