10.BOLUM...
YÜZBAŞI...
H.z Mevlana söyle der;
Maksada sabırla ulaşılır , aceleye değil.
Sabret , doğrusunu Allah daha iyi bilir...Hepimiz bilirdik ki bu hayatta herşey ama herşey biz insanlar içindir. Buna mutluluk, mutsuzluk,özlem,aşk,sağlık,huzur da dahildir. Bunca yıllık hayatımda mutluluğu da mutsuzluğu da en dibine kadar tatmıştım...
Babam ,annem, kardeşim timdeki arkadaşlarım benim her zaman mutluluk nedenim olmuşlardı. Ama diğer yandan biyolojik ailem benim her zaman mutsuzluk nededimdiler...
Bunları düşünmek hiç bir zaman istemedim ama yaşadıklarım ve yaşamaya devam ettiğim durumlardan dolayı düşünürken buluyordum kendimi... Bu durumdan fazlasıyla yorulmuştum artık... O insanları hayatımda istemiyorum...
Beni üzen yıpratan herşeyden ve herkesden uzak durmak istiyorum. Neden benden uzak durmuyorlar ki neden. Güya annem olan kadının beni aramasını bile atlatamadim ki...
Ya hu bende insanım daha insan...
Bunu anlamak bu kadar zor olmasa gerek ama işte anlamıyorlar. Neyse neydi işte...
Telefon konuşmasını elbette üstlerime bildirmiştim bunu yapmak zorundayım...Her ne kadar bunu yapmak gurur kırıcı bir durum olsa bile buna mecburdum. Çünkü biliyorum ki o insanlar yüzünden telefonum her zaman dinlemede olacaktı...
Tabiki bunun nedeni bir tek onlar değildi. O insanlar yüzünden peşime düşenler hiç istemesem bile düşmanlarım vardı. Bu durumun nedeni beni olası bir saldırıdan v.s korumaktı.
Çünkü kimse Albay Hüseyin Altuğun kızına zarar veremezdi. Babam buna asla ama asla izin vermezdi. Bu babamın istegiydi ve biliyordum ki bu tamamen benim iyiligim içindi...
Nasıl kötülüğümü istesin benim yeşil gözlü kahramanım olan adam...
Bu hayatta ki bütün şansımı da belkide Hüseyin Altuğ için kullanmıştım. O yüzdendir ki hayat bana götü ile cevap veriyordu...
Yaşanan olayın üzerinden bir kaç gün geçmişti. Herşey yolunda ilerliyordu. Takii karargâha bir tayin haberi gelinceye kadar. Hemde benden üst olan biri geliyordu. Bu durum elbette ki normaldi ama bu işin içinde başka bişey daha var biliyorum. Kesinlikle beni gözetim altında tutmak için geliyordu. Çünkü yaşanan olaylar son zamanlarda daha da çok artmaya başlamıştı. Sürekli olarak telefonla taciz ediliyor arada karargaha saldırı düzenliyor yada korkuttuları biri ile haber yolluyorlardı...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DERMANSIZ YARALAR...
General FictionBen Elis annem ve babam benim her zaman en büyük utancim olacaklardi onlar bu güzel ülkeye ihanet etmiş insanlardı Peki ben kim miyim ben annesi babası terörist olan Elis albay babası tarafından daha 1 yasindayken dağ başında bulunup sahip çıkılmı...