Boş Hikaye

7. Bölüm

Lododan

'' Sadece seni görmek görmek istemiştim , Lodovica . ''

Hala aynı şekilde durmuş bu cümleyi düşünüyordum . Sadece söylediği cümle değildi beni etkileyen ismimi söyleyiş şekli bile beni etkilemişti . Lodovica . Normalde ismimi sevmezdim . Herkesten bana Lodo demesini isterdim . Ama o Lodovica dediğinde ismim bana çok güzel gelmişti . O bana her zaman Lodovica diyebilirdi .

Bunları düşünürken hala aynı yerde duruyordum . Kattakilerin daha fazla dikkatini çekmemek için asansöre doğru yürümeye başladım . Asansöre binince giriş kat düğmesine bastım . Bahçeye çıkıp temiz hava almaya ihtiyacım vardı . Asansörden inince bahçeye çıkmak için kapıya doğru yürümeye başladım . Ben çıkışa doğru yürürken yanımdan benim yaşlarımda birisi geçti . Yanımdan geçerken bana dikkatlice bakmıştı . Bir kaç adım attıktan sonra sanki bir şey hatırlamış gibi durdu ve beni kolumdan yakaladı . Sonra hızla konuşmaya başladı .

'' Lodo sen misin ? Ne kadar da değişmişsin . Görüşmeyeli çok uzun zaman oldu . En son seni gördüğümde beş yaşındaydın . ''

'' Pardon , siz kimsiniz acaba ? ''

'' Lodo ben Tini . Beni hatırlamıyor musun ? Küçükken hep birlikte oynardık . ''

'' Evet . Şimdi hatırladım . Görüşmeyeli yirmi yıldan fazla oldu . Burada ne işin var ? ''

'' Burası ağabeyimin şirketi , Lodo . Belki hatırlarsın onu da . Hani hep biz oyun oynarken bizim oyunumuzu bozardı . ''

'' Evet . Hatırladım . Zaten burada çalıştığım için onunla tanışıyorum . Seni görene kadar onun senin abin olduğunu hatırlamamıştım ama . ''

'' Ben şimdi ağabeyimin yanına gidiyorum . Sonra görüşürüz . '' dedi .

Ben de '' Görüşürüz . '' dedim ve hemen kendimi bahçeye attım .

Daha Diegonun az önce söylediği sözün etkisinden çıkamadan yeni bir gerçekle sarsılmıştım . Bunları düşünürken ona kolayca Diego diyebildiğimi gördüm . Her şey üst üstte gelmişti . Artık söylediği cümleyi unutmuştum . Çünkü ondan çok daha önemli bir şeyi çözmüştüm . Diegoyu gördüğümde neden onu daha önceden tanıyormuş gibi hissettiğimi artık biliyordum . Artık onu nereden tanıdığımı biliyordum . O benim çocukluk aşkımdı . Onu nasıl bugüne kadar hatırlamadığımı bilmiyordum . Şimdi onu nasıl bu kadar çabuk sevdiğimi anlamıştım . Ben ona yirmi yıldır aşıktım zaten .

Bunları düşünürken kafama bir şey dank etti . Diego ve Clara sevgiliydi . Clara benim arkadaşımdı . Diego Clarayı seviyordu . Onu sevmese bile beni sevmesi imkansızdı . Hem zaten şu anda aramızda ikimiz için de değerli olan bir engel vardı . Clara . O Clara ile birlikte olduğu sürece ne ben ona duygularımı gösterebilirdim ne de o bana karşı bir şeyler hissedebilirdi . Bizim hikayemiz boş bir hikayeydi . Benim ona karşı olan aşkım bomboş sayfalardan ibaretti .