3 ay sonra
Diegodan
Herkesin hayalleri vardır . O an gerçekleştirmek istedikleri ama gerçekleştiremedikleri hayalleri . Çoğu insan bulunduğu yerden memnun değildir . Bazıları bu hayallerini gerçekleştirir ve olmak istedikleri yere ulaşır . Diğerleri ise sadece hayallerinin gerçekleşmesinin ne kadar güzel olacağını düşünebilirler . Hayallerinin gerçekleşmesi onlar için imkansızdır . Hayallerini gerçekleştirmek isteseler de başaramazlar . Bu çok basit bir şey olsa bile . Ben şu anda hayallerini gerçekleştiren bazılarının değil diğerlerinin içindeydim . Aslında istediğim ve gerçekleşmesini hayal ettiğim şey çok basit bir şeydi . Lodovicanın yanında olmak . Ama bu hayalimin şu an için gerçekleşmesi imkansızdı . Bu hastane odasından çıkıp Lodovicanın yanına gitmem imkansızdı . Çünkü üç ay geçmesine rağmen yüzümdeki aptal yanıklar geçmemişti .
Doktorlar bunun için uğraşıyorlardı . Ama sadece çok az bir kısmı iyileşmişti . Doktorlar bu hızla iyileşmeye devam ederlerse altı ay sonra bu hastaneden kurtulabileceğimi söylüyorlardı . Ama altı ay çok fazlaydı . Bu üç ay içinde bile bu hastaneden sıkılmıştım . Bana söyledikleriyse bu süreden iki katı daha fazla süre kadar bu hastanede kalmam gerektiğiydi . Ama ben bunu istemiyordum . Bu hastane odasında boş boş oturmak yerine Lodovicanın yanında olmak istiyordum . Bazen düşünüyordum: '' bu hastaneden kaçsam , sokaklarda tanınmaz bir şekilde dolaşsam nasıl olur ? '' diye . Sonra bunu gerçekleştirememe sebebim geliyordu aklıma , Lodovica . Bu hayalimin sonunda ya Lodovica beni tanıyamıyordu ya da beni bu halde görünce çok üzülüyordu . Yani kaçma hayalimin sonu kötü bitiyordu . Şu anda burada kalıp zamanın çabuk geçmesini dilemekten başka çarem yoktu .
Ama bugün bu odadan çıkamamamın başka bir nedeni daha vardı . Odaya kilitlenmiştim . Çünkü Sam benim yanımda telefonla konuşmak ve yüksek sesle tepkiler vermek gibi bir hata yapmıştı . Karşı tarafa söylediği şey aynen şu şekildeydi : " Doğum mu ? Erken değil mi ? "
Clara ile konuşuyordu yani doğum yapacak kişi Lodovicaydı . Bunu anladığımda ne olacağını umursamadan kaçma planımı gerçekleştirmek istemiştim . Ne olursa olsun Lodovicanın yanında olmak istiyordum . Ama Sam kısa zamanda yaptığı hatayı fark etmiş ve benim kaçacağımı anladığında bir yerden odanın anahtarını bulmuş sonra da beni odaya kilitlenmişti .
Şu an Lodovicanın ne halde olduğunu merak ediyordum . Ne düşündüğünü . Ne hissettiği . Ama bunları anlayamazdım . Bilemezdim . Sadece hayal edebilirdim . Düşünebilirdim . Ve hayallerimin gerçek olmasını dileyebilirdim . Zaten şu anda bundan başka yapabilecek bir şeyim yoktu . Bu ayrılığın bitmesi ve hayallerimin gerçek olması için beklemem gerekiyordu . Sabretmem ve beklemem .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Boş Hikaye
Fiksi Penggemar" Yeni bir başlangıç için bazen en dipten başlamak gerekir . " ~~~~ Her şeyini kaybetmişti Lodo . En dipteydi. Yeniden hayata başlamak için bir dala tutunması gerekliydi . Bu dalı çok dikkatli seçmeliydi . Yanlış seçim yaparsa hayatı yeniden mahvola...
