Boş Hikaye

16. Bölüm

Samden

Harabeye dönmüş bu yerde herkes Diegonun bedenini bulmak için seferber olmuştu . Ama onu bulduğumuzda ölü mü olurdu yoksa canlı mı olurdu kimse bilmiyordu .

Bu araştırmalar sırasında bu yangının planlı olduğunu öğrenmiştik . Biz buraya gelmeden önce düzenekler yerleştirilmişti . Onların kaybetmeleri ve patronlarının ölümü durumunda bu düzenekler çalıştırılacaktı . Böylece diğer tarafta olan bizlerin de sağ kurtulup kazanmasını engellemiş olacaklardı . "Ben kazanmazsam hiç kimse kazanamaz . " düşüncesiyle kurulmuş bir düzenekti ve içeride olan kişinin dışarı çıkması neredeyse imkansızdı . Diego buradan kurtulabildiyse vücudunda çok ciddi yanıklar oluşmuş olmalıydı . Tabii şu anda Diegonun nerede olduğunu bilmediğimiz için durumunun da nasıl olduğunu bilmiyorduk .

Ben bunları düşünürken " Abi sanırım patronu bulduk . " diyen arkamdaki ses ile hemen ona döndüm .

" Nerede ? O olduğundan emin misiniz ? "

" Bir köylü onu kulübesinin önünde bulmuş . Yangından çıktığını anladığı için onu buradaki hastaneye götürmüş . Yüzündeki yanıklar yüzünden adam bize yüzünü tarif edemedi ama bilinci tam olarak kapanmadan önce ' Lodovicam ' diye sayıkladığını duymuş . " dediğinde gerçekten de bulunanın Diego olduğunu anlamıştım . Arabama doğru ilerlerken " Şu hastane nerede ? " diye sordum .

" Dağın arkasında . " cebabını aldığımda çoktan arabayı çalıştırmıştım .

Bu küçücük ve ıssız yerde yaşayanların olması ve bir hastane olması büyük bir mucizeydi . Hastanenin nasıl bir yer olduğunu bilmiyordum ama ona yardım edebilecek birilerinin , onu kurtarabilecek birilerinin olması bile şu anda benim için yeterliydi . Ayrıca Diego oradan kendi için değil . Sevdiği kadın için kurtulmaya çalışmıştı . Ona söz verdiği için ateşin vücuduna vereceği zararı umursamadan alevlerin arasından geçmişti . Bu yüzden Diego mutlaka iyileştirilmeliydi . Ben de birini canımı tehlikeye atabilecek kadar sevmeyi isterdim .

Yollar yüzünden biraz uzun sürse de sonunda hastaneye ulaşmıştım . Hastaneden içeri girdiğimde hemen yanıma bir doktor geldi ve Diego hakkında bilgi vermeye başladı . Kim için geldiğimi anlamışlardı . Çünkü hastanede ondan başka ağır hasta yoktu ve diğer hastaların hepsi köydendi .

Burada bu tarz olaylara pek sık rastlanmadığı için hastanede bir yoğun bakım ünitesinin bulunması ve yanık tedavisinde uzman bir doktorun olması büyük şanstı . Doktor köylülerden birinin oğluydu . Bu yüzden burada çalışıyordu ve orman yangını vakalarından sonra ihtiyacı olanlara yardım ediyordu .

Diegonun durumu öğrendiğim kadarıyla pek iyi değildi . Soluduğu zehirli hava ciğerlerine büyük bir zarar vermişti ve kirli havanın ciğerlerinden temizlenmesi uzun zaman alacaktı . Hayati tehlikesi vardı ve hayati tehlikesi geçene kadar başka bir hastaneye nakledilemezdi . Neyseki hastane yeni bir hastaneydi ve doktor iyi bir doktordu .

Ben bunları düşünürken Diegonun yattığı yoğun bakım ünitesine gelmiştik . Diegoyu hastaneye getiren adam burada bekliyordu . Adama teşekkür edip onu gönderdim . Doktor da işlerini halletmeye gittiği için yalnız kalmıştım . Oda da makinelere bağlı bir şekilde yatan Diegoya bakarken ne yapacağımı bilmiyordum . Sonra aklıma Clarayı aramak geldi . Ona Diegonun bulunduğunu ve yaşadığını haber vermeliydim . Bu onların biraz da olsa mutlu olmasını sağlardı .

Telefonumu çıkarıp Claranın numarısını tuşladım . Onu arıyordum çünkü aralarında en güçlü olan oydu . Ve Diegoya verdiği değer fazla olsa da kardeşinden ya da onu seven , ona aşık olan kadından daha fazla olamazdı . Bu yüzden daha aklı başında bir şekilde düşünüp diğerlerine haberi daha hafifleterek verebilirdi . Clara telefonu açıp sorularını ard arda sıralamaya başladığında düşüncelerimi bir kenara bırakıp onu dinlemeye başladım .

"Ne oldu ? Bir haber mi var ? Diego bulundu mu ? "

" Evet Diego bulundu . Bir köylü bulmuş ve onu hastaneye getirmiş . "

" Peki durumu nasıl iyi mi ? "

" Pek iyi değil . " dedim ve doktorun dediklerinlerini ona anlattım . Sonra da " Bunları diğerlerine söyleyecek misin ? "

" Söyleyemem . "

" Neden söyleyemezsin ? Bir şey mi oldu ? "

" Sabah söylediklerini söylediğimde Lodo fenalaştı . Hala hastanedeyiz . Ayrıca ikisi de Diegonun öldüğünü düşünüyor . "

" Söyleyince sevinmezler mi ? Neden söylemiyorsun ? "

" Söyleyemem . Diegonun yaşama ihtimali hala çok az ve şu anda yaşıyor olması iyileşeceği anlamına gelmiyor . Şimdi onlara bunu söyleyip onlara bir umut verirsem Diego iyileşmezse bu sefer daha çok üzülecekler . Hem Lodo hamile ve zaten son zamanlarda ve bugün yaşadıkları onun için çok fazla . Bu yüzden onun boş yere umutlanmak yerine kendini Diegonun öldüğüne alışması gerek . "

Haklı olabilirdi . Diego bu iki ay boyunca her boş kaldığımız zaman bana Lodoyu ve onu ne kadar çok sevdiğini anlatmıştı . Ayrıca Lodonun çok hassas birisi olduğunu da anlatmıştı . Bu yüzden onu tekrar tekrar üzmemize gerek yoktu . Eğer Diego kendine gelirse ona uygun bir dille olanları anlatır . Diegonun yaşadığını söylerdik .

Clara benim konuşmayacağımı anlayınca tekrardan konuşmaya başladı .

" Peki sana bir şey daha sorabilir miyim ? "

" Sor . "

" Şu yangın olayı ne ? Sadece basit bir orman yangını mı ? "

" Hayır planlıymış . "

" Babam mı planlamış ? Diegoyu öldürmek için ? "

" Evet . "

" Ondan nefret ediyorum . Arkadaşımlarıma acı çektirdiği için ondan nefret ediyordum . Onları ağlattığı için ondan nefret ediyorum . Beni istemediğim şeylere zorladığı için ondan nefret ediyordum .Keşke babam olmasaydı . İyi ki öldü de kurtulduk ondan . Bir daha kimseye zarar veremeyecek . " derken Clara ağlamaya başlamıştı . Telefonun diğer ucundan gelen hıçkırık ve iç çekme seslerinden anlamıştım bunu.

" Clara iyi misin ? " dediğimde " İyiyim . " cevabını aldım ama iyi olmadığını biliyordum . Ona iyi hissetmesi için bir şeyler söyleyeceğim sırada " Benim kapatmam lazım . " dedi ve telefonu kapattı .

O telefonu kapatınca ben de tekrardan Diegoya baktım . Dışarda olup bitenlerden habersiz bir şekilde uyuyordu . Oysa şimdi sevdiği kadının yanında olabilirdi ve birlikte bir bebeklerinin olacağı haberini alıp mutlu olabilirlerdi ama şu anda ikisi de mutlu olmaktan çok uzaktı . Ani bir hareketle Diegonun odasının camına yaklaştım ve ona bakarak
" Lütfen uyan , dostum . " dedim .

" Lütfen uyan . Lodovican için , bebeğiniz için uyan . "