Boş Hikaye

9 . Bölüm

2 gün sonra 

Lododan 

İki gündür hiç kimseyle konuşmuyordum . Sadece gerektiğinde bir kaç kelime kullanıyordum. O geceden sonra Diegoyu görmemiştim . Bu benim için iyiydi çünkü onu görmek beni daha çok üzmekten başka bir işe yaramazdı . Ama bana sorduğu soru aklımdan çıkmıyordu . Neden bana öyle bir soru sormuştu ki ? Bu soruya ne cevap almayı bekliyordu ? Bir sevgilisi varken neden benim onu sevip sevmediğimi merak ediyordu ? 

Ben bunları düşünürken telefon çaldı . Arayan Diegonun sekreteriydi ve Diegonun beni çağırdığını söylüyordu . Şaşırmamıştım . Diegonun bir ara mutlaka beni çağıracağını biliyordum . Sorusuna bir cevap istediğini biliyordum . Aslında gitmeyebilirdim ama ben de sorularıma cevap istiyordum . Bu yüzden oturduğum koltuktan kalktım ve Diegonun odasına gitmek için odadan çıktım . 

Diegonun odasının önüne geldiğimde direk odaya girdim . Odanın kapısının kapama sesini duyunca Diego kafasını kaldırdı ve bana baktı . Bende ona baktım . Uykusuz olduğu her halinden belliydi . Bir süre öylece birbirimize baktık . İkimiz de konuşmuyorduk . Sonunda sessizliği bozan Diego oldu ve iki gün önce sorduğu soruyu tekrarladı . 

'' Beni seviyor musun , Lodovica ? '' 

'' Neden bana bu soruyu soruyorsun ? Senin bir sevgilin var , Diego . Benim seni sevmem ya da sevmemem neyi değiştirecek ? '' 

'' Clara benim sevgilim . Evet . Ama bu onu sevdiğim anlamına gelmez . Onu sevmiyorum . Seni seviyorum ben . Seni seviyorum , Lodovica . '' dediğinde şaşırmıştım . Kendimi bildim bileli sevdiğim adam beni sevdiğini söylüyordu . Ama şu anda beni seviyor olması bana o kadar imkansız geliyordu ki . Zaten beni gerçekten sevse bile birlikte olmamız imkansızdı . Diego oturduğu yerden beni izliyordu . Benden bir cevap beklediği belliydi ama ne cevap vermem gerektiğini bilmiyordum . Sonunda derin bir nefes aldım . Konuşmaya başladım . 

'' Beni seviyor olman bir şeyi değiştirmez . Bizim hikayemiz boş bir hikaye . '' benim söylediklerimden sonra Diego ayağa kalktı ve yanıma geldi . Yüzümü avuçlarının arasına alarak konuşmaya başladı . 

'' Bizim hikayemiz şu anda boş bir hikaye olabilir ama öyle kalmasını istemezsek öyle olmaz . Eğer birbirimizi seviyorsak ve bunu istiyorsak birlikte bir hikaye yazabiliriz . Bunun için birbirimizi seviyor olmamız yeterli . Ben seni seviyorum peki sen beni seviyor musun , Lodovica ? '' 

'' Ben de seni seviyorum ama ... '' dedim ve durdum . Ne söylemem gerektiğini bilmiyordum . 

'' Ama ne ? ''

'' Ama sen Clara ile birliktesin ve şu anda birlikte olmamız imkansız . '' 

'' Hayır , değil . Bizim birlikte olduğumuzu kimsenin bilmesine gerek yok . Herkesten saklarız Claranın haberi bile olmaz . '' 

'' Neden ilişkimizi saklamak istiyorsun . Ben baş başayken beni sevdiğini söylemene ama dışarıdayken onun elini tutmana dayanamam . Madem beni bu kadar çok seviyorsun neden ondan ayrılmıyorsun ?  '' 

'' Yapamam , Lodovica . Claradan ayrılamam . '' 

'' Neden ? Neden yapamazsın ? '' 

'' Bunu şimdi sana anlatamam . Ama Claradan ayrılamam . '' 

'' Clarayı sevmiyorsun ama onunla birliktesin . Beni seviyorsun ama benimle birlikte olamıyorsun . Bunu nasıl açıklayacaksın ? Bizim hikayemiz boş bir hikaye . Bunu kabullen . Birbirimizi sevmemiz bir hikaye yazmamız için yeterli değil . Clara benim arkadaşım ve onun arkasından iş çeviremem . Seni çok seviyor olsam da bunu arkadaşıma yapamam . Clara ile birlikte olduğun sürece birlikte olamayız . Neden Claradan ayrılmıyorsun bilmiyorum ama eğer beni seviyorsan  Claradan ayrılırsın ? Claradan ayrılmadığın sürece senin beni sevdiğine inanmayacağım . Bizim hikayemiz boş bir hikaye ve Clara aramızda olduğu sürece öyle kalacak . Bunu Unutma ! '' dedim ve onu kendimden uzaklaştırdım . Sonra da yüzüne bile bakmadan odadan çıktım .