Diegodan
Az önce Claranın söylediklerinin doğru olduğuna inanamıyordum . Bu çok inanması zor olan bir şeydi ama bu haberin güzel mi yoksa kötü mü olduğunu bilmiyordum . Aslında haber güzel bir haberdi ama bizim bulunduğumuz durumda kötü bir haber sayılırdı . Ben bebeğin varlığından haberdardım ama Lodovicanın yanına gidemiyordum . O da benim öldüğümü sanıyor , bebeğini tek başına büyüteceğini sanıyordu . Çok üzülüyor olmalıydı . Benim yüzümden üzülüyordu . Ben üzmüştüm onu . Bilerek bir şey yapmamıştım belki ama yanında olmamam bile onun üzülmesine yeterdi .
Ona hiç bir tepki vermediğimi gören Clara benim anlamadığımı düşünmüş olacak ki açıklık getirmek istercesine " Baba olacaksın ." dedi . Sonra da emin olamayarak ekledi .
" Bir oğlun olacak . "
" Bir oğlum olacak . " diye tekrarladım ben de . Hala bunun gerçekliğine inanmaya çalışıyordum . Demek bir oğlum olacaktı . Uzun zamandır hastanede olduğumu biliyordum ama bebeğin cinsiyetinin belli olmuş olması çok uzun zaman geçtiğini gösteriyordu . Lodovicayı çok özlemiştim . Onun yanında olmak istiyordum . Benim şu anda bu hastane yatağında yatıyor olmam değil sevdiğim kadının yanında olmam gerekiyordu . Onun şişmiş karnına dokunup minik oğlumla konuşuyor olmam gerekiyordu . Ama buna engel olan bir şey vardı . Yüzümdeki yanıklar . Eğer onlar olmasaydı bir kaç gün içinde bu hastaneden çıkabilirdim ama o yanıklardan kurtulmak için bir kaç ay daha bu hastanede kalmam gerekiyordu . Yani bir kaç ay daha Lodovicayı göremeyecektim . Onun yanında olabilmek için bir an önce iyileşmem gerekiyordu ve bunun için ne gerekiyorsa yapacaktım .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Boş Hikaye
Fanfiction" Yeni bir başlangıç için bazen en dipten başlamak gerekir . " ~~~~ Her şeyini kaybetmişti Lodo . En dipteydi. Yeniden hayata başlamak için bir dala tutunması gerekliydi . Bu dalı çok dikkatli seçmeliydi . Yanlış seçim yaparsa hayatı yeniden mahvola...
