OBSESSION 3: Bram Griffin Villarreal

CHAPTER 22

FOUR YEARS; that's how long I stayed in our province , everything went well and I also built an small  store using my own money. Four years ago when I found out I was pregnant with Bram's child, I almost cried everyday and looking for Bram there was nothing I can do. Siguro dahil sinanay niya ako na palagi siyang andiyan para samahan ako kaya naman halos araw-araw kong hinahanap ang presensya niya.

" Momma I want to eat na po," napalingon ako sa munting bata na tumawag sa akin at yumakap sa aking mga binti. Mini version siya ni Bram dahil lahat na ata nakuha niya sa kanyang Ama. Masyadong ginalingan ni Bram ang kanyang performance noon.

My parents are reason why I pursue my dreams. My life was not easy because I was very young and did not know to raise a baby. I tried to abort him but parents begged on me that time. Siguro nga tama ang palaging sinasabi sakin ng mga magulang ko na kung hindi ko kaya at maari akong magpahinga pero hindi ako pwedeng sumuko.

" Halika kana apo kami muna ang makakasama mong kumain. Busy pa kasi ang momma mo," dinig kong sabi ni Mama. Naipaopera kodin si Papa pero lahat ng iyon ay galing sa pagsisikap ko.

I'm a licensed teacher now in Pampanga. Dito ko ipinagpatuloy ang pagaaral ko hanggang makapagtapos ng educational course. The president of our division called a faculty meeting, we sat next to each other.

" Nagkaroon ng problema ang Manila teacher division at nakiusap sila sa akin na kung maaring kumuha ng isang substitute dito para sa kanilang universities." nakikinig lang ako kay president Wallace. " That's why I decided to send you in manila teacher Era.."

" P-Pero paano ang mga estudyante ko. Walang pwedeng pumalit sakin, " sabi ko sa kanya. Ayoko ng bumalik sa maynila.

" Don't worry teacher Era, bumalik na from states si teacher Kiya at habang wala ka dito ay siya na muna ang bahala sa iyong mga estudyante." tanging pagtango na lamang ang naisagot ko.

That evening I told to my parents what we discussed in the meeting. Pumayag naman sila na isama ko ang anak ko, nang sa ganon walang makulit. Bream inherits Bram's behavior they're both naughty and stubborn.

" Siguro naman ay wala sa pilipinas si Bram. Sigurong sa ibang bansa na sila nanirahan ng kanyang asawa." sabi ko sa aking sarili at saka hinalikan sa pisngi ang aming anak.

Four year old na si Bream kaya naman hindi na ako nahirapan na magbiyahe paluwas ng maynila. The trip to manila took 3 hours and just like before I rented the same apartment I was staying before. Nagulat ako ng makitang nakatira parin si Ella sa apartment iyon nga lang hindi na siya nagiisa dahil meron na siyang kasama.

" Era buti bumalik kana." lumuluha niyang sabi habang nakayakap sa akin. Pansin nadin ang umbok sa kanyang tiyan napatingin naman ako sa isang lalaking nakangiti din sa akin at may hawak na isang cute na bata.

" Hindi ako makapaniwalang bumalik kana nga dito," nakangiting sabi ni Rai o mas magandang tawagin na Raiven. Yumakap ako sa kanya at hindi ko naiwasang maging emosyonal.

" Momma ang dami pong car sa labas at lahat sila ay big ganito," napatingin kaming lahat kay Bream ipinakita pa niya sa akin kung gaano kalaki ang mga sasakyan sa labas. Nakita ko ang gulat sa mukha nilang dalawa.

" A-Anak nyo ni..Bram? " hindi makapaniwalang tanong sa akin ni Ella agad naman akong tumango. " Grabe kamukhang-kamukha talaga ni Bram. Mukhang pinaghusayan ah." pangaasar niya sa akin.

KINAGABIHAN ay magkakasabay kaming naghapunan at panay ang kwentuhan naming tatlo tungkol sa mga nangyare sa lahat. Nalaman ko na nasa California na si Vina at nakapag-asawa ng foreigner habang si Carol naman ay engineer ang napangasawa at sa Taguig nakatira. Si Jasmin naman daw ay merong live in partner at nagsasama na sa iisang bahay.

" Si ate Sara naman ang namamahala sa Coffeeshop ni ma'm Mina dahil nasa Italy na silang dalawa ni sir Vance. Hindi makapaniwalang nagkaroon tayo ng kanya-kanyang buhay." nakangiting kwento sakin ni Ella. At si Ella ay isang manager sa Five star hotels.

"..alam mo nung umalis ka ng maynila halos araw-araw na pumupunta dito si Bram at kung minsan nga ay naabutan ko nalang na natutulog sa labas ng apartment mo..." napatigil ako sa pagkain dahil sa sinabi ni Ella at saka napatingin ako sa aking anak.

" A-Anong sinabi niya sayo? " nagaalangan kong tanong sa kanya. Hindi kopa kayang humarap kay Mrs. Villarreal.

" Pinipilit niya akong sabihin kung nasaan ka kaya lang naman siyang nakuhang sagot sakin. Hindi mo sinabi kung saan ka pupunta nung gabing iyon." nagpatango-tango naman ako sa kanya.

Nakahiga na kami ng aking anak sa kama yung maliit na katre noon ay mas lumapad na. Saglit akong bumangon at saka inilabas ang wallet ko ngunit aksidenteng may nahulog na kwintas mula sa loob ng wallet ko.

( I buy this diamond necklace in Italy. I promise to myself that I will give this necklace to the most beautiful woman in the world )

Napahawak ako sa aking bibig at pinipigilan ang pagiyak dahil sa sinabi sakin ni Bram. Kung nasasaktan ako ngayon ako kaya ang naramdaman ni Bram ngayon pero siguro naman ay masaya na siya ngayon. Kasama na niya ang kanyang fiancé at nakakasigurado akong may anak na sila kaya hindi na niya kailangang makilala s--

" Dada.. miss napo..kita." napalingon ako sa aking anak napapanaginipan ba niya ang kanyang ama.

Nahiga na ako sa tabihan ni Bream at pilit inaalis sa isipan ko si Bram. Trabaho ang ipinunta ko dito at hindi siya.

A N N E - K A G A B L E