Status: It's Complicated

Chapter 33 ❤ WAKEN

Darleen's POV

Ilang linggo ang lumipas nung huli kong nakita si Tyron,hindi ko na siya nakakausap o nakakasama. Hindi ko alam kung saan siya pumupunta. Nasubukan ko na ding pumunta sa bar na pinuntahan niya lagi pero muntikan lang akong mabastos dun kaya di na ako tumuloy sa loob.

Kaya andito ako ngayon nakaupo sa bench. Dito sa school wala ngang kumakausap saking ngayong araw ay meron pala si Dale,pero wala siya ngayon kasi sabi ko kelangan kong mapag-isa -_____-

Pero ngayong mag -isa na ako gusto ko naman ngayon nang kausap. Pero nagulat ako nang may mahagip nang aking mga mata si Tyron tumayo naman ako kaagad at nilapitan siya at hinawakan sa kamay.

Pero nagulat ako nang biglang tinanggal niya yung mga kamay ko sa paghawak sa kanya. Pero hinabol ko siya,at hinawakan nang mahigpit.

"Ano ba!? Hindi ka na nga nagpapakita sakin tas ganto pa gagawin mo?! " nakakainis na kasi eh

"Nilalayuan na nga kita para di ako masaktan,kaya wag ko na kong kausapin o lapitan pa!! " -Siya

Nanlumo ako sa mga sinasabi niya,ewan ko lang kung bakit di ko masabi sa kanyan na mahal ko din siya. Na mahal na mahal ko din siya. Na pag andiyan sa tumitiklop ang mga  bibig ko

ko. SSiguro dahil takot na ako masaktan pa. Ayokong ma-reject at umiyak pa,pero pano naman kung di ko sinabi? Mas masasaktan ako?

Mas iiyak ako? Hinigpitan ko ang kapit sa kanya at iniharap siya sakin.

"Makinig ka nga kasi--" tinignan ko siya sa mata

Naka shades siya.

"Tyron,alam mo na mang naging parte ka na nang buhay ko diba? Tsaka alam kong mahal mo ko,ewan ko kung ano nagustuhan mo sakin pero masaya ako dahil nagkagusto ka sa isang katulad ko pero alam mo bang ma--"

"Tyron? Babe!! " napatigil ako sa pagsadsalita nanag marinig kong may tumawag kay Tyron at si Kian pala yun.

B-babe?

"Uhmmm,Darleen gusto ko malaman mo na kami na ni Kian yun lang sige mauna na kami.." Napabitaw ako sa kamay niya kaya umalis na silang dalawa at ano? Naghawakan pa sila nang kamay. Sa hindi inaasahan tumulo na lang basta-basta ang luha ko kaya napatungo na lang ako.

Pero nagulat ako nang biglang may tumulo kaya napatingin ako sa langit at umaambon. Yumuko na langbako at umiyak na lang. Hindi niya ba ako mahal? Ganun-ganun na lang ba yun? Masakit na ang bialais niya akong ipagpalit. Dahil siguro mabilis din ako maka-move on.,

Mas lumalakas ang ulan. Kaya nababasa na ako pati ang mga student ay nagsisitakbuhan wala akong pake kung mabasa na ako. Brokenhearted ako. Kaya kahit ano nang !mangyari ngayon.