Fall In Love With You

18

Dört kişi masaya dizilmiştik ve ortamda gerici bir sessizlik vardı. Evet, tahmin edeceğiniz gibi Jungkook ailemle tanışmak için akşam yemeğine gelmişti. Küçük bir tanışma faslının ardından annem ortamı biraz yumuşatmak için masaya geçmeyi teklif etmişti ama babamın delici bakışları Jungkook'un üstünden çekilmiyordu ve ortam hiç de yumuşamamıştı. Annem dayanayıp konuştuğunda bakışlarımızı ona döndürdük.

"Eee Jungkook nasılsın?"

"İyiyim efendim, siz nasılsınız?"

"Biz de iyiyiz."

Bu sefer babam lafa girdiğinde bakışlarının aksine sakin konuştuğu için rahatlamıştım.

"Ailen nasıl? Onları tanıyoruz ama senle görüşme şansımız olmamıştı hiç."

"Onlar da iyiler efendim."

"Jungkook, biliyorum geldiğinden beri biraz sert davrandım ancak şimdi düşündüm ki bizim yanımızda rahat hissetmezsen seni tanıyamayız ve biz seni tanımak istiyoruz. O yüzden hepimiz eğlenmeye bakalım bugün, kendi ailenmişiz gibi düşün. Olur mu?"

Babamın böyle iyi yaklaşması beni mutlu etmişti. Dediği gibi Jungkook'a kötü gözle bakmadan bir şans verdiğinde onu seveceğini biliyordum.

"Olur tabiki, ben de isterim bunu."

"Yemeğe başlayalım mı o zaman?"

~

Yemeği yemiş, biraz oturup sohbet etmiştik. Annem atıştırmalık bir şeyler hazırlamak için yardıma çağırdığında ayağa kalktım. Benimle aynı anda Jungkook'un da kalkmasıyla ona döndüm.

"Ben de yardım edeyim."

"Hayır otur, sen misafirsin bugün."

"Yok yok, ben yardım edeyim sana."

"Jungkook otur ha-" farkettiğim şeyle güldüm. Babamla yalnız kalmaktan korkuyordu. "Hadi otur sen bir şey olmayacak. Kaynaşırsınız hem."

"Taehyuuung!" Yalvarır gibi fısıldadığında gülüp onu koltuğa doğru ittirdim. Sonunda pes edip oturunca ben de mutfağa geçtim.

Yiyecekleri hazırlarken içeriden gelen sesler garibime gitmişti. Babamla Jungkook bağırıyor muydu? Kavga mı ediyorlardı yoksa?

Telaşla misafir odasına girdiğimde ise el ele tutuşmuş, heyecanla futbol maçı izleyen jungkook ve babamı görmeyi hiç beklemiyordum. Şaşkınlıkla onlara bakarken tuttukları takımın gol atmasıyla adeta çığlık atarak birbirlerine sarıldılar.

Hala sarılırlarken Jungkook beni gördü ve yüzündeki gülümseme büyüdü. Ben de gülerek onları izliyordum hala. Babamın Jungkook'u seveceğini zaten biliyordum ama beş dakikada sarılacak kadar samimi olması asla tahmin ettiğim bir şey değildi.

~

Annemle hazırladığımız atıştırmalıkları alıp Jungkook ile odama gittik. Kapıyı kapatıp çoktan yatağıma oturmuş olan Jungkook'a döndüm.

"O neydi öyle ya, bir baktım babamla el ele maç izliyorsunuz. Çok tatlıydınız. Annem de babam da seni çok sevdi."

"Çoğu erkek maç izlemeyi sever, ben de ordan gönlüne girerim diye düşündüm. Öyle de oldu."

Gülerek yatağa doğru gittim ve yanına oturdum. Yiyecekleri de kucağıma koyup konuştum.

"Eee napıcaz şimdi?"