6

70 21 11
                                        

Onuncu sınıfın sonlarına doğru böyle içimde tuttuklarımı sana anlatmaya karar vermiştim o yüzden bir okul çıkışı evine geldim. O gün hala seni sevdiğimi ve bu mektuba yazdıklarımı sana söyleyecektim. O kadar heyecanlıydım ki, karnım ağrıyordu ve çığlık atmak istiyordu canım. Zili çalmaya çekindiğim için aramıştım seni ama açmadın. Mesaj attım, bir kaç kez daha aradım ama cevap vermedin hiçbirine. Sonunda pes edip eve dönmek için annemi aradım. Annemin gelmesine az kalmışken mesaj attın, telefonun başka odada kalmış duymamışsın. Önemli bir şey konuşmak istediğimi söyledim sonra ertesi gün okul çıkışı konuşmaya karar verdik.

Buluştuğumuz gün seninle geçirdiğim en kötü günüm olabilir. Ben oraya içimi döküp rahatlama umuduyla gelmiştim ama sen her şeye gülerken ben canımı sıkanları anlatamadım. Minho'yla ilgili konuda dalga geçmen ise son damla olmuştu. Sana kızgın olduğum tek konu bu sanırım. Bunu konuşmayı bile sevmediğimi daha önce belirttiğim halde öyle gülmen hiç umrunda olmadığımı öyle bir yüzüme vurmuştu ki. Yıllardır bana en azından değer verdiğini düşünerek iyi hissetmeye çalışıyordum ama söylediğin her şeye inanmamam gerektiğini, senin için hiçbir değerim olmadığını, yaptığım ve hisettiğim hiçbir şeyin önemi olmadığını o gün anladım.

O gün sana olan güvenimi tamamen kaybettim. Okuldaki arkadaşlarının çoğunu aslında sevmediğini, yalnız kalmamak için onlarla takıldığını söylediğinde, aslında eğlenmediğin halde güldüğünü söylediğinde aklıma bana karşı da hep güler yüzlü olduğun geldi. Kendimi aptal gibi hissettim, eskiden olsa bana gülümsediğin için sevineceğim halde acaba içinden dalga mı geçiyor diye düşünmeye başladım hep. Birkaç kez benim hakkımda iyi şeyler söyledin ama hiçbirinin gerçek olduğuna inanıp sevinemedim.

Belki bunlar basit geliyordur, niye bu kadar kafama taktığımı anlayamıyorsundur ama her dediğinin ve yaptığının doğru olduğunu düşündüğün bir insanın aslında öyle olmadığını anladığında nasıl bir boşluğa düşüldüğünü bilemezsin. Ama buna da alıştım sayılır o yüzden artık çok önemli değil.

Mektubun sonuna yaklaşıyorum sanırım, aklıma yazacak bir şey gelmiyor artık. Buldum! Bu son. Hani hiç aşık olmadım demiştin ya, bir kere o hissin nasıl olduğunu hayal etmeni istiyorum. Kendi gözümden hislerimi somutlayarak anlatmaya çalışacağım şimdi.

Bence aşk uçurumdan düşmek gibi bir his, uçurumun dibine doğru yuvarlanırken bir umutla kurtarılmayı beklersin. İçinde garip bir his olur, çığlık atmak istersin. Sonra o gelip seni görür. Tüm umudun o kişidir artık. Seni kurtarmayı başarırsa o kadar rahatlayıp sevinirsin ki sonrasında tüm hayatını onunla mutlu geçirebilirsin. Hem ona muhteşem hissettirirsin hem de sen öyle hissedersin.

Ama bazıları düştüğünü gördüğü halde kurtaramaz seni. Kimi korkar, kimi uğraşmak istemez, kimisi dener ama başaramaz. Sonra sen yere çakılana kadar o uçurumun tepesinde beklerler. Orda durduğu için hala umut beslersin, bazen senin göremeyeceğin bir yerden izlerler sen de tamam kesin düşeceğim artık deyip ölümü beklemeye başlarsın ama sonradan onu görüp tekrar heyecanlanırsın. Hiçbir zaman seni kurtarmaz sen de her seferinde hayal kırıklığına uğrarsın.

Ben o uçurumdan yuvarlanıyorum hala, düşmeme az kaldı gibi hissediyorum. Biraz geç de olsa kurtulmayacağımın farkına vardım. Sen neden beni kurtaramıyorsun bilmiyorum ama çok da önemli değil, sonuçta bunu yapmak zorunda değilsin. Düştüğümde ne olacak bilmiyorum ama çok büyük bir acı hissedip sonrasında rahatlayacağımı hissediyorum. O acıya dayanmak da sorun değil benim için yani rahat sayılırım şuan, kabullendim. Düşmeden önce söylemek istediklerimin de hepsini yazdım bu mektuba.

Bunları okuduktan sonra sadece beni anlayıp anlamadığını bilmek istiyorum. Onun dışında birdaha bu konuda konuşup seni rahatsız etmek istemiyorum. Sanırım 14 yıllık arkadaşlığımızın ve benim 12 yıllık aşkımın sonuna yaklaşıyoruz. Ne olursa olsun istediğin her zaman yanında olmaya hazırım. Ben zaten dediğim gibi birdaha yanıma çağırmam seni. Her zaman kalbimde ayrı bir yerin olacak. Hoşçakal.

Taehyung

*

Mektup bölümü bitti artık bundan sonrası günümüzde yaşadıkları olacak.
Uçurum benzetmesi size nasıl geldi?
Umarım sevmişsinizdir.
Görüşmek üzere 💜

Fall In Love With You Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin