You may find this cringe.
You may find this creepy.
You may find this corny.
You may find this unnecessary.
You may find this childish.
But can you please bare with it?
Can you give time to read it?
Hindi ko alam kung anong mararamdaman mo kapag nabasa mo ito.
Natatakot ako sa pwedeng masabi mo, sa magiging reaksyon mo.
Pero heto ako maglalakas loob na ipabasa sayo ito.
Kasi alam mo naman diba, na sa pagsulat ng kwento at tula lang ako magaling.
Na sa pamamagitan ng pagsusulat nasasabi ko lahat ng aking saloobin.
Nang walang pag aalinlangan, na hindi natatakot na ilabas ang tunay kong nararamdaman.
I'm really scared.
But I decided to let you read this anyway.
Nilakasan ko na ang loob ko para lang maisend ang link neto para mabasa mo.
Pero sa totoo lang, alam kong wala na akong mukhang maihaharap pagkatapos.
Pero ang sa akin lang naman, gusto ko lang makarating ang aking mga obrang tula sa taong siyang naging aking inspirasyon para masulat ang mga ito.
Kahit nakakahiya ang mga kadramahan at kakornihan ko dito. Pero kahit na.
So here it is. A compilation of unsent poems and letters for you that I made for 3 years mula sa kaibigan mong madrama. Mga tula at kadramahan na sa notebook o kaya naman sa diary ko lang isinulat.
