Στο κλουβί της αγάπης

Η κουρασμένη καλημέρα

Αφού τον γάμησε ακόμα κάνα 9-10 φορές, ανάσκελα, μπρούμυτα, στα πλαγιά, όρθια, στην καρέκλα, μπροστά στον καθρέφτη και κάτω στο χαλί επιτέλους πέσανε για ύπνο.

Το επόμενο πρωί ξύπνησε πρώτα ο λεβι και κάθησε λίγο να χαζέψει τον ερεν που κοιμόταν.

Μεριά καπετάν Λέβι:

Τον παρατηρώ που κοιμάται και σκέφτομαι διαφορα... Πρώτον ότι όταν ξυπνήσει θα με βρίσει γιατί δεν τον άφησα να κλείσει μάτι όλο τι βράδυ, και δεύτερον γιατί σκέφτομαι σοβαρά μήπως του προτείνω να με παντρευτεί, αλλα ειναι λιγάκι νωρίς.

Ε- Καλημέρα...

Λ- Καλημέρα μωρό μου.

Ε- Τώρα ξύπνησες;

Λ- Πριν κάτι λεπτά.

Ε- Και με κοιτούσες όλα αυτά τα λεπτά όσο κοιμόμουν;

Λ- Μα είσαι τόσο αξιολάτρευτος.

Ε- Ναι, το αξιολάτρευτο σου τον πέθανες χθες το βράδυ, πονάει η μέση μου.

Λ- Θα σου κάνω μασάζ μωρό μου.

Ε- Όχι! Άστο θα περάσει, εσυ μπορεί να το εκμεταλλευτείς και αυτό για να κάνουμε σεξ.

Λ- Εγώ; τέλος πάντων, πάμε για πρωινό;

Ε- Ναι... Ααααα!

Λ- ΜΩΡΟ ΜΟΥ!

Ε- Δεν νιώθω
τα πόδια μου....

Λ- Ηρέμησε... Είναι από την ταλαιπωρία χθες, έλα θα σε πάω εγώ στην αυλή.

Αφού τον κάθησε στην καρέκλα εμφανίστηκε και η κυρά Ντάλια με ένα μπουκάλι φρέσκο χυμό και ένα τεράστιο πιάτο με φρυγανιές με βούτυρο και μέλι.

Ντ- Φάε καμάρι μου, πολύ κομμένο σε βλέπω.

Λ- Χμχμ, εμείς νονα θα φύγουμε σήμερα το μεσημέρι, θα πάμε στην οικογένεια του ερεν, τώρα όμως θα φάμε και θα πάμε στα μαγαζιά να του πάρω κάτι δώρα.

Ντ- Ναι παιδί μου, να σας δώσω και κάτι να φάτε στον δρόμο.

Λ- Φάε εσύ.

Ε- Καλά.

Μόλις φάγανε βγήκαν στα μαγαζιά.

Ε- Δεν είναι ανάγκη να μου πάρεις κάτι.

Λ- Θέλω μωρό μου. αυτό, αυτό θα σου πάρω, πήγαινε να το δοκιμάσεις.

Ε- Ποιο αυτό το μπλε πουκάμισο και το μαύρο παντελόνι;

Λ- Ναι, πήγαινε, θα είμαι εδώ να σε δω.

Ε- Οκε.

Τέλος