Στο κλουβί της αγάπης

Η επιστροφή

Έκαναν βόλτες, τρώγαν σε εστιατόρια, κοιτούσαν το ηλιοβασίλεμα αγκαλιά μέχρι που έφτασε η ώρα να λήξουν το ταξίδι.

Λ- Μακάρι να μπορούσαμε να κρατήσουμε το
ταξίδι του μέλιτος για πάντα.

Ε- Ωραίο θα ήταν αλλα πρέπει να γυρίσουμε, εγώ μεθαύριο δίνω το ξέχασες;

Λ- Όχι μωρό μου, και δεν μου λες, αφού περάσεις θα μάθεις και που θα σε στείλουν;

Ε- Ναι...

Λ- Τι έγινε;

Ε- Δεν θέλω να με στείλουν αλλου...

Λ- Ηρέμησε μωρό μου, όπου και να σε στείλουν εγώ θα είμαι μαζί σου.

Ε- Μου ορκίζεσαι ότι δεν θα με χωρίσεις αν με στείλουν αλλου;

Λ- Γιατί να σε χωρίσω;

Ε- Δεν ξέρω...

Λ- Σου ορκίζομαι ότι δεν θα γίνει αυτό.

Ε- Σε αγαπάω.

Λ- Και εγώ μαϊμουδακι.

Αφού ξεκίνησαν για το ταξίδι της επιστροφής ο ερεν αποφάσισε χωρίς να ξέρει βέβαια τι θα του συμβεί με αυτή του την επιλογή, να κάνει μπάνιο και να βγει από το μπάνιο για να βρει ρούχα τυλιγμένος μόνο με μια πετσέτα στο κάτω μέρος του Σώματος του και πολλές σταγόνες να πέφτουν στο πρόσωπο του.

Μεριά Καπετάν Λέβι:

Έτσι όπως μου έχει γυρισμένη την πλάτη μου έρχεται να τον πάρω άγρια, οοο Θεέ μουυυ! Περνάνε πολλές εικόνες από το μυαλό μου, να τον βλέπω μια ανάσκελα και εγώ να τον γαμάω χωρίς σταματημό, μια όρθιο με εμένα από κάτω του να τον πηγαίνω πάνω κάτω ασταμάτητα, μια μπρούμυτα, πάνω στην καρέκλα, στις σκάλες, στο μπάνιο, στο τιμόνι του καραβιού, στο πάτωμα, παντού μέχρι να του ξεχιλωσω την πανέμορφη τρυπούλα του και αν την κοκκινησω.

Λ- Τι ψάχνεις... ;

Ε- Κάτι να φορέσω, κάνει πολύ κρύο απόψε...

Λ- Θες να σε ζεστάνω εγώ;

Ε- Αν εννοείς με τον τρόπο που φαντάζομαι.... Ναι γιατί όχι...

Λ- Καβάλα με μαϊμουδακι...

Αφού κάνανε τα δικά τους κάθησαν να φάνε μεσημεριανό και να κοιμηθούν μέχρι που φτάσανε στον προορισμό τους.

Οι γονείς του ερεν μαζί με τον αρμιν και την νονα του Λέβι τους υποδέχτηκαν με ανοιχτές αγκάλες, ενθουσιασμένοι για να ακούσουν όλες τις λεπτομέρειες για το ταξίδι του ζευγαριού.

Τέλος