Στο κλουβί της αγάπης

1.000€

Το επόμενο πρωί ο Λέβι χωρίς να έχει κλείσει μάτι ούτε δευτερόλεπτο παρατηρεί τον ερεν να κοιμάται, φαίνεται αναστατωμένος.. Όλο το βράδυ μουγκρίζε και στριφογυριζε.. Μάλλον έβλεπε εφιάλτες... Ο Λέβι δεν αντέχει να τον βλέπει έτσι ξέροντας ότι δεν μπορεί να τον βοηθήσει.

Το μεσημέρι όσο η Ντάλια έβλεπε τηλεόραση αγχωμένη περιμένοντας κι όλα από ώρα σε ωρα να δει στην τηλεόραση το πρόσωπο της μικασα, επιτέλους γίνεται.. Και έτσι παίρνει κατευθείαν τηλέφωνο τον Λέβι.

Ντ- ΛΕΒΙ!! ΑΝΟΙΞΕ ΤΗΝ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΤΩΡΑ!

Τότε το είδαν κι αυτοί, ο ερεν φαινόταν αναστατωμένος και έτοιμος να βάλει τα κλάματα.. Για αυτό κι ο Λέβι τον σφίγγει στην αγκαλιά του δίνοντας του κουράγιο.. Ο Αρμιν και η Άννι που ήταν εκεί όλη την ώρα προσπαθούν να δώσουν κι αυτοί κουράγιο στον ερεν και τον Λέβι ξέροντας πολυ καλά όμως ότι τα λόγια τέτοιες στιγμές είναι περιττά.

Μετά από την ανακοίνωση το τηλέφωνο του Λέβι χτυπάει...

Λ- Παρακαλώ;

- Κάνετε μεγάλο λάθος που ανακατεύετε την αστυνομία.

Λ- ΠΟΙΟΣ ΕΙΣΑΙ!!! ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΚΟΡΗ ΜΟΥ!!!

Χ- Λέβι.. Ήρεμα παρτον με το καλό..

Λ- Σε παρακαλώ.. Πες μου μόνο ότι είναι καλά..

- Καλά είναι. Αλλα αν δεν έχουμε στα χέρια μας μέχρι το τέλος αυτου του μήνα 1.000€ δεν θα είναι για πολυ.

Λ- Δεν... Δεν έχουμε τόσο μεγάλο ποσο...

- Δεν με νοιάζει που θα τα βρείτε, εγώ θέλω 1.000€ μέχρι το τέλος του μήνα.

Λ- Μπορώ τουλάχιστον να της....

- Μπιπ Μπιπ

Χ- Τι έγινε;

Λ- Λέει ότι για να την αφήσει ελέυθερη θέλει 1.000€.

Ε- ΠΟΣΑ!

Α- ΕΡΕΝΝ!!!

Μετα απο τεσσερις ωρες ο ερεν ειχε ειδη ξυπνησει και καθοταν στο κρεβατι χαζευοντας απο το παραθυρο

Α- Λέβι.. Εχω μια ιδέα..

Λ- Τι ιδέα;

Α- Εγώ με την Άννι είπαμε ότι μπορουμε να συμπληρώσουμε το μισώ ποσο..

Λ- Αρμιν...

Α- Και σε μια συζήτηση που είχαμε η νονά σου που τα άκουσε όλα.. Είπε να συμπληρώσει το υπόλοιπο.

Λ- Αρμιν..

Α- Λέβι, εγώ την έχω βαφτίσει την μικασα, θα έδινα ότι έχω και δεν έχω για να είναι καλά, και να σας δω πάλι όλους μαζί καλά, και συγκεκριμένα τον ερεν.. Έχει πέσει παρά πολυ, φοβάμαι πολυ για την υγεία του..

Λ- Και εγώ το ίδιο..

Α- Οπότε; τι λες;

Λ- Σε ευχαριστώ ρε αρμιν!

Τέλος