Στο κλουβί της αγάπης

Σου υπόσχομαι

Ε- Αχχχ... Λέβι...

Λ- Είμαι ο καπετάνιος σου;

Ε- Είσαι ο Θεός μουυυ....

2 ώρες αργότερα:

Ντ- Άντε αυτό το παιδί που είναι τόση ώρα..

Ε- Τον ξέρεις Ντάλια μου... Όταν πάει στο σουπερμάρκετ με την μικρή ξεχνιουνται.

Ντ- Πως είστε;

Ε- Τέλεια! Όπου νάνε θα έρθει και ο μπέμπης και όλα είναι καταπληκτικά.

Ντ- Αχχ ερεν μου.. Δεν έχω ξανά δει τον Λέβι τόσο ευτυχισμένο.. Εξαιτίας σου, εσυ του άλλαξες την ζωη. Και αυτου και την δική μου.

Ε- Σας αγαπώ..

Ντ- Και εγώ παιδί μου 🥰

Τότε μπαίνει μέσα ο Λέβι με τα μούτρα μέχρι το πάτωμα, χλωμός και τρομοκρατημένος.

Ε- Επιτέλους ήρθατε! Αντε να φαμε γιατί πεινα... Λέβι; τι έγινε; τι έπαθες; η μικρή είναι στο αυτοκίνητο; φερτην μέσα.

Ντ- Λέβι;

Λ- Κάποιος... Μου πηρε την μικασα..

Ντ- ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥ!!

Ε- ......Ελα Λέβι σταμάτα τις βλακείες.. Και φέρε μέσα την μικρή..

Λ- Μωρό μου...

Ε- Λέβι που είναι η κόρη μου;

Λ- Ερεν..

Ε- ΠΕΣ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΚΟΡΗ ΜΟΥΥΥ!!!!!

Λ- Αρμιν..

Α- Ο ερεν;

Λ- Στην κουζίνα είναι.

Α- Ερεν!

Ε- ΑρΜιΝνν..

Α- Τι έγινε αγάπη μου;

Ε- Αρμιν... Η κόρη μου αρμιν.. Το μωρό μουυ...

Α- Έχουμε κανένα νέο;

Λ- Μίλησα με την αστυνομία, λένε ότι αν δεν περάσουν 24 ώρες δεν μπορεί να θεωρηθεί αγνοουμενη..

Α- .......

Ε- Εσυ φταις.

Α- Ερεν..

Ε- Γιατί επέμενες να έρθει μαζί σου στο σουπερμάρκετ...

Λ- ............

Ε- Η κόρη μου...

Α- Πάμε να ξαπλώσεις ελα..

Ε- .............

Μεριά Ερεν:

Δεν φταίει και το ξερω.. Απλά.. Τώρα δεν είμαι σε θέση να σκεφτώ.. Δεν μπορώ να σκεφτώ.. Θέλω.. Αυτή την στιγμή το μόνο που θέλω είναι να μάθω αν είναι καλά η μικασα.. Τιποτε αλλο..

Τέλος μεριάς ερεν:

Μεριά Λέβι:

Εγώ φταίω ισχύει.. Αν δεν την είχα πάρει μαζί μου τίποτα δεν θα είχε συμβεί... Ο ερεν δεν ήταν καλά.. Καθόλου.. Χλωμός... Έτρεμε, στην κατάσταση του δεν θα έπρεπε να... Δεν μπορώ να άρθρωσω λέξη...

Τέλος μεριάς Λέβι:

Ο Λέβι μετά από κάτι ώρες μπήκε στο δωμάτιο να δει αν είναι καλά ο ερεν.. Ο ερεν κοιμόταν.. Το μαξιλάρι του είναι μούσκεμα και τα μάτια του ακόμα υγρά που σημαίνει ότι όλες εκείνες τις ώρες έκλαιγε.. Μέχρι που τον πήρε ο ύπνος.

Ο Λέβι κάθεται στο κρεβάτι χωρίς να πάρει τα μάτια του από πάνω του, τότε τα μάτια του ανοίγουν και Λέβι στρέφει το βλέμμα του άλλου ελπίζοντας να μην τον έχει δει, νιώθει υπευθυνος για ότι γίνεται, δεν μπορεί ουτε στα μάτια να τον κοιτάξει.

Ε- Συγγνώμη.

Λ- ;

Ε- Δεν φταίς... Δεν.. Δεν το εννοουσα, την αγαπάς την κόρη σου όπως την αγαπάω και εγώ, όλο αυτό απλά.. Ήταν μια κακια στιγμή..

Λ- Ερεν..

Ε- Λέβι..Τι κι αν...

Λ- Μη το πεις... Θα είναι καλά, και σου υπόσχομαι ότι θα κάνω τα παντα μέχρι να βρω την κόρη μας.

Ε- Λέβι..

Λ- Ερεν..

Τέλος