Götü sıraya oturmaktan
düzleşmiş olanlar
Seungmin:
ANANİSİKİM
Jeongin:
Ne oldu
Seungmin:
CABUK TOPLANİN BURAYA
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA
Hyunjin:
Noldu
Felix:
Geldim
Jisung:
Ben ne olduğunu biliyom
AHAHAHAHAHA
Seungmin:
DUR
CHAN BENİ OPTU
Jisung:
Lan
Ben bu adama onu dememiştim
Hızlı çıktı
Seungmin:
Herkes niye tepkisiz
Ve sen ne dedin jisung
Jisung:
Valla bir şey demedim
Sadece dun bana yazdı
Niye ayrıldığımızı sordu
Tabii benimde best(bir changbincim) hocam olduğu için anlattım
İşte sonra dedim eğer hislerin varsa söyle amk
Adam heralde konuşmayı sevmiyor
Farklı yollarla anlatmış
Seungmin:
O zaman teşekkürler bebeğim
Seninde payın var
Jisung:
Eee beleşe değil
Bir nikah şahitliğini alırım
Seungmin:
Al senin olsun
Hyunjin:
Durdurdur
Ne
Jeongin:
Kaldiramadaimsh
Felix:
Tarihçi ile öpüşmek Osmanlı devletinin sömürgecilik zamanındaki insanların kokan ağızlarını mi animsatiyodu
Seungmin:
Piç git
Dudaklarının tadı sadece bana Özel
Hyunjin:
Bak bak bak
ben hocayla opusmem
Jeongin ve jisung gidin okulda hoca bulup öpüşün
Jisung:
Yeni okuldaki hocalara bakarız
Jeongin:
Ben eski hocacıyım
Hyunjin:
Ji travma dan sonra yeni okuldaki edebiyatcı ile opus
Jisung:
Mantıklı amk
Onun izlerini onun gibi biri silebilir
Ama gönlüm yoksa olmaz
Hyunjin:
Sanki ciddi dedik amk
Jisung:
Kes
Yarın okul var yatın zibarin amk
Sende sevgilinle konuş
Seungmin:
Tamam
🖕
"Ders ne?" Önümde oturan çocuğa soru yönelttiğimde arkasına dönüp bana garip garip baktı. "Pardon, dalmışım. Edebiyat, sever misin?" Arkada Hyunjin, Jeongin ve Felix yarılarak gülmeye başladığında en sonunda Hyunjin kendini durdurup konuşabilmişti.
"Tabii çok sever!" Gülmeye arkada devam ederken çocuğa bir soru daha yönelttim. "Hoca nasıl biri?" Omuz silkti. "Bende bilmiyorum ki, yeni gelmiş?" Artık gülmeye Seungmin'de katılmıştı. Ancak sadece kıkırdayarak eşlik ediyordu. "Adın ne?" Kafamı arkadakilerden çekip çocuğa dönüp "Jisung" dedim. Anlamış gibi kafasını salladı.
"Benimki de Yeonjun!"
Elini uzatınca elini sıktım. "Yeni hoca geliyor yalakalıkları hazırlayın!" Yan tarafta bir çocuğun bağırması ile dikkatim dağılmıştı. "Takma bunlara, hâlâ ilk okullar." Kıkırdamamız içeri hoca gelmesi ile bölündü. Yeonjun önüne dönünce gelen hocaya baktım.
"Ananı sikiyim ya!"
Arkadan bir gülme krizi daha gelince bu sefer Seungmin bile dayanamamış anırmaya başlamıştı. "Oğlum sikicem hepinizi sussanıza!" Gülmelerine(?) katlanarak devam etmişlerdi. "Hocam bu arkadaşlar niye gülüyor?"
"Tamam susun yerinize geçin." Hocaya bak be, bir kere bile dönüp bize bakmadı. "Hocam dersimize tanışma ile başlayalım mı?" Hocanın onaylaması ile herkes sıra sıra kendini tanıtmaya başladı. Aha şimdi boku yedik.
"Ben Han Jisung hocam ama tanışmaya gerek yok çünkü birazdan kendimi aşağıya atacağım için öğrenciniz pek sayılmam." Kafasını kaldırıp bana baktığında herhalde beni çok yakışıklı(!) bulduğundan yutkunamadı bile. "Han Jisung sen nasıl burada?" Türkçe'yi bile unuttu garibim.
"Merhaba hocam maalesef dağdan kaçarken dağa tutuldum yine." Şu an çok rahat görünebilirdim fakat bir zil çalsın kendimi nasıl aşağı atıyorum. "İyi" bu adam harbiden sorunlu. Herkes anlatmayı bitirince boğazını temizleyip konuşmaya başladı.
"Evet çocuklar o zaman bende kendimi tanıyım. İsmim Lee Minho, bu seneki edebiyat öğretmeninizim. Umarım bu sene beraber devam ederiz."
"Hocam lütfen bana sınıf değiştirmeyi nasıl yapacağımızı gösterir misiniz?"
"Benimle boş konuşma ve öğretmenin olduğumu unutma, yoksa yapacaklarımı-"
"Hocam lütfen susun ben biliyorum o yapacaklarınızı. Yani ayıptır söylemesi beni sikseydiniz daha iyiydi."
"Han Jisung, bu son!"
"Tamam hocam sustum."
🖕
"Bir şey soracağım. Minho hocayla nereden tanışıyorsunuz?" Geçen tenefüs konuştuğum ismin Yeonjun olan çocuk arkasını dönüp konuşmaya başlamıştı. Hoş bizimkilerin hepsi aç aygır olduğu için kantine toplanmışlardı. "Eski okulumda da hocam dı. Ondan kaçmaya çalıştım ama olmadı işte." Anladığını belirten birkaç baş sallaması yaptı.
İçeri giren ismini bilmediğim ama boyu benim kendimle çarpımım olan çocuk ile Yeonjun'un yüzü düştü. "İyi misin?" Kafasını salladı. "Evet, neyse benim eksik edebiyat ödevim vardı." O sırada yanımdan geçen Seungmin kulağıma fısıldadı. "Amına koyayım bu ödev bize de verilmiyor mu?"
"Ne biliyim, neyse geç yerine şıllık geliyor."
