Bu arada kstayleri sikiyim changbin in kasları ile
___
Gözlerimi yavaş yavaş açtığımda Minho'nun bana sinirli bir şekilde baktığını gördüm. Ne var amına koyayım? "Günaydın Han Jisung!" Yanıma oturduğunda yattığım yerin büyük ihtimal Minho'nun yatağı olduğunu fark ettim. "Saat kaç?" Kafamı kaşıdığımda hâlâ kendime gelmiş değildim. "Gece iki" şok ile yataktan doğrulmaya çalıştığımda Minho beni engellemişti. "Yarın okul var, sınav var ve ben yatıyorum öyle mi? Neden beni uyandırmadınız?" Nefesini verdi.
"Bugün Cumartesi"
"Ne?" Ben en son perşembe günündeydim lan. Ne ara? "Nasıl, sınava girmedim." Gözlerim dolmuştu çünkü annem beni sikecekti. "Senin için doktora gittim ve durumunu söyledim. İlaçlarına bakıp bana rapor verdi. Pazartesi gireceksin. Zaten yazılın benimle." Rapor mu? İyi de bu adam ne söylemişti de doktor rapor vermişti. Acaba mafya mı?
Elini havaya kaldırıp bir kaç kutu ilaç salladı. İşte şimdi sıçtık!
"Bunları ne zamandan beri kullanıyorsun, Jisung?"
"Neyleri?"
"Jisung!" Adam öyle bir gürlemişti ki korkup doğruyu söyleme kararı almıştım. "Yaklaşık iki veya üç haftadır?"
"Sikiyim seni Jisung, yaklaşık üç haftadır kendini mi zehirliyorsun? Bunlar uyuşturucudan bile daha ağır, ilaçlar."
Kafamı eğdim. Bunları bende biliyordum. Yatağa oturup işaret ve orta parmağı ile kafamı kaldırmamı sağladı. "Jisung, bunları hiç bir doktor birinin akıl hastahanesine yatırmadığı sürece yazmaz." Bir şeyler çakmıştı. "Eğer anneniz o doktor ile de yatarsa yazar." Bu adam sürekli beni doğruyu söylemem konusunda kolunu oynatmadan ikna ediyordu. Cidden büyülüydü.
"Neden yazılmasını istedi?"
"Neden beni bu kadar önemsiyorsunuz?" Omzu silkerek sorumu yanıtsız bıraktı. Benden cevap bekliyordu hâlâ. Pes ederek omuzlarımı düşürdüm. "Tamam, annem ders çalışmamı istiyordu. Bu yüzden aldırmıştı. Uyumamam için."
Bana kafasını hafif yan yatırıp baktı. Yemin ederim o kadar güzel bakıyordu ki şu an benden küçük olduğuna inanıyorudum. "Jisung, evet bu ilaçlar seni uyutmaz ama senin aldığın hap dozu seni hiç uyutmaz. Bir gün ilacını almadın diye iki gündür uyuyorsun. Evet uykun olmadığına inandırır ama işte inandırır, vücut uyku ister."
Bana sarılınca istemeden ağlamaya başlamıştım. "Gel, onu anneme anlat." Kolları ile kafamı okşuyor, saçımla oynuyordu. "Anlatırım güzelim, ama annen ile görüştüm. Sana ders anlatacağımı söyleyerek ve kimliğimi gizleyerek bende kalman konusunda izin aldım. Annen hâlâ şerefsiz. Tanımadığı birine çocuğunu bir hafta verecek kadar pislik! Hatta bana eğer öğretmensen istediğin kadar kalabilir dedi. Seni kandırıp çocuğunun organlarını satsak haberi olmayacak. Annelik ehliyeti görmek istiyorum."
O anneme söverken gülüyordum çünkü ona hak veriyordum. "Bu ilaçları bırakman için çalışacağım. Normal bir psikolojik ilaç değil. Olmadı haftaya izin alırım, sende okula gitmezsin." Sınavlarada ebem girecekti zaten. "Öyle bakma, sadece sınava gidip glelirsin." Bu adam ciddi değil değil mi? Yüzü çok ciddi. Sevmedim. Hem neden bana yardım ediyor?
"İlk uyu" yatağına geçip beni yanına çağırdı. Ona aval aval bakarken o beni koltuk altımdan tutmuş ve yanına yorganın içine sokmuştu. Şu an göğsüne yatıyordum ve kalp atışlarım... "Uykum yok" kalp atışlarını bu pozisyonda rahatça duyarken onun da hızlı attığını duydum. Bu kulaklar neler işitiyor Jisung?
"İyi o zaman konuşalım." Başımı salladım. "Ne konuşalım?" Şu an ortam çok iyiydi. Mükemmel ötesi bir ortamdı şu an. "Sarhoş olduğum zaman pek hatırlamıyorum, sadece silik şeyler var aklımda ama senle beni öyle görünce Felix'in elleri titriyordu. Senden hoşlandığını düşünüyorum."
Güldüm. Herkes öyle düşünüyordu zaten. "Kimseye anlatmam normalde ama size anlatmak istiyorum." Sözümü kesti. "Siz lafını kaldır. Kai'ye sen diyip bana dememem sinirimi bozuyor. " Kahakaha attım. "Sen beni mi kıskanıyorsun?" Bıkkın bir nefes verdi. "Susta anlat."
"Yıllar önce, dokuzuncu sınıftayken, bir gün evime dönerken tecavüze uğradım. Beni geneleve sokup tecavüz ettiler. O zaman Felix oranın yanındaki barda barmendi. O yaştaki çocuğu nasıl aldıklarını düşünüyorsun, ama zaten yasal değildi. Her neyse, beni o zaman o kurtarmıştı. Yan tarafra, genelevdeki biri ile kavgalı olduğu için oraya ona sataşmaya gitmiş. O zaman fark etmiş."
Sözlerimi bitirdiğimde göğsümdeki ellerinin soğuduğunu fark ettim. Onları sıcak avucumun içine alıp ısıtmaya çalıştım. "Özür dilerim."
"Sorun değil, herkes aynı düşünüyor zaten."
"Onun için değil diğer okul da dahil yaptıklarım için özür dilerim."
Hiç beklemediğim bir anda gelen özrü ile şok içinde kafamı kaldırdım. "Abin yüzünden hiç bir şeyde seni sorumlu tutmamalıydım. Senden boşa nefret etmemeliydim."
"Ben... ben ne diyeceğimi bilmiyorum." Saçımdaki elini hareket ettirmeye başladı. "Bir şey deme, uyu. İlaçları bırakmak zor olacak. Yarın doktoru aramalıyım."
"Neden beni düşünyorsun? Neden yardım ediyorsun?"
"Son zamanlarda derslerindeki aksaklığının sebebinin ben olduğunu biliyorum. Vicdanımı rahatlatıyorum. Şimdi uyu."
Öyle de yaptım. Sanki onun özürünü bekliyormuş gibi gözlerim kapandı ve bilincimin de kapanması uzun sürmedi.
___
31. Bölüm smut
Sonunda yarraga kuvvet diyerek yazdım
İki bolumcuk kalmis
