İngilizce öğretmenimiz Sana hocanın ilk dersten beri nakil öğrencilerin neden hâlâ okula gelmediğini merak ediyordum. Biz enayi miyiz, ilk gün geldiğimizde sabah gelmiştik? "Evet bu kelimenin ingilizcesi ..........."
-Erva hoca not: İngilizce yetersizliği algılandı-
Hocanın en sonunda telefonu çalması ile nakil öğrencilerin geleceğini öğrendik. Kapı çalınınca oraya baktım. Ben niye baktım? Yada daha doğrusu ben niye nakil aldırdım? En azından o tarafta Changbin hoca ve Chan hoca vardı.
"Merhaba, ben Jeon Jungkook."
Bu çocuk niye efendi gibi davranıyor? Desene "ben piçim" diye. Yok, bu çocuk değişmiş gibi duruyor. İnanmıyorum değişmez. Yanındaki Ryujin'den belliydi hâlâ piçler.
"Aslında biz bu sınıftan bazı kişileri tanıyoruz. Seungmin, Hyunjin, Jeongin, Felix ve Jisung. Aynı sınıftaydık."
Ben seni tanımıyorum. Kimsin sen?
"Ne güzel o zaman, yabancılık çekmezsiniz."
Evet çekmeyiz. Ben yabancılık çekmeyi istiyorum ama! "Jungkook sen de Jisung'un yanına kaldın, geç oraya." Siktir git. Hocam orada benim şeyim var. Çok büyük olduğu için yanıma alıyorum. Ders dinletiyorum ona. Jungkook yanıma oturdu maalesef. Ben niye cam kenarındayım amına koyayım. Bu it beni sıkıştırsa pestilim çıkar.
🖕
"Seni çok özlemişim Jisung."
"Ben seni hiç özlememişim, biliyor musun?"
"Fark ettim"
"Ne oldu, niye geldiniz? Orada ödev yaptıracak başka birini bulamadınız mı?"
"Maalesef hayır." Hocanın gelmesi ile dersin edebiyat olduğunu fark edip içimden küfür etmeye başladım. Bu adam da geldi tam oldu. Tek tek gelin. "Edebiyatçı Minho hocam mıymış?" Hocam? Sahiplik eki? Sen kimsin de benim Minho'ma sahiplik eki takarsın.
Hoca telefonuyla biri ile konuştuktan sonra bize döndü. "Tekrardan hoş geldiniz çocuklar. Jungkook senin yerin sanki olmamış, sen arkadan göremezsin. Jihoo ve Yeji siz, Yeonjun ve Ryujin'in yerine geçin. Yeonjun sen Jisung'un yanına, Jungkook sen en öne Ryujin'in yanına geç."
Her ne kadar Jungkook için yapmış olsa da benim hayatımı da kurtardığı için Minho hocama teşekkür edecektim.
Derste Minho sürekli bana bakmış ve eskisi gibi Ryujinlerle ilgilenmemişti. Bir an gelip yanıma oturdu. Ne olur olmaz diye Yeonjun'u cam kenarına oturmuştum. "Seni galiba bir şeyden kurtardım. Amacım Jungkook'u öne oturtmak değildi."
Kulağıma fısıldadıkları ile gözlerim irileşmişti. Ne dedi? Benim için mi? "Beni ne zamandan beri önemsiyorsunuz?" Güldü. Nefesi kulağıma ulaşması yine beni hem rahatlatıp hem rahatsız ediyordu. Bu adam benim için çok karışıktı. Arkadan bizim ekip birbirine vurarak sessiz sessiz gülüyordu.
"Dördüncü dersin tenefüsünde beni takip et."
Arkadan gelen patırdı yüzünden birinin düştüğünü anladım. Büyük ihtimal Hyunjin'di. Minho direk olarak dersi anlatmaya devam edince hiç bir şey diyemedim.
🖕
"Bu adam niye çağırdı ki?" Tenefüste arkada bizimkilerle oturmuş malum konu hakkında konuşuyorduk. "Bak cidden söylüyorum, başka hoca çağırsa garipsemezdim." Seungmin'e hak vererek başımı salladım. "Bugün şirkette çalışacak mısın Jisung?"
"Evet, ama bugün Beomgyu hastaymış. Wooyoung ile çalışacağız." Felix sorusuna yanıt bulunca başını sallamış ve omzuma yaslanıp gözlerini kapatmıştı. "Günlük kaç saat çalışıyorsun?" Felix'in uykulu bir şekilde soru sorması ile ona döndüm. "Günlük yedi veya sekiz saat oluyor bireysel. Grup olarak da dört saat üzerine say, on bir veya on iki. Ama bu hafta sonu. Hafta içi beş altı saat oluyor."
Felix gözlerini zar zor açarak bana bakmıştı. "O çok değil mi ya?" Başımı salladım. "Çıkışa kadar böyle, sonra biraz iş rahatlıyor. Çıkış yaptıktan sonra hafta sonu yoğunluğu pek olmuyor. Genelde şirkette bile olmuyorsun."
Seungmin'in Hyunjin'in omzuna yaslanıp uyuduğunu fark edince gözümle onu işaret ettim. Hyunjin gülümsedi. "Dersler onu çok yoruyor." Haklıydı, Seungmin sürekli ders için uğraşıyordu. Hatta bu aralar Chan hoca ile bile pek fazla ilgilenmiyordu.
Yakında sınavlar başlayacaktı. Annem gelicekti yarın. Bu da demek oluyor ki bu aralar okulda sabahlayacağım. Hep öyle olurdu. Sınav zamanları annem eve gelmemi istemezdi. Okulda kalıp ders çalışmamı isterdi.
