bölüm 4

614 10 5
                                    

Burağın ağzından;
   Balkona çıkıp biraz hava almak istemiştim. Gördüğüm manzarayla bir anda sinirlerim gerilmişti bu kız katil olmamı istiyordu kesinlikle. Bembeyaz saten geceliğiyle bahçede oturmuş kahve içiyordu. Beyaz renk tenine o kadar yakışmıştı ki gözlerimi çekmek istesemde hipnoz olmuş gibi çekemiyordum.  Saçlarını dağınık şekilde yukarıdan tutturmuştu saçlarının kokusu burnuma doldu bir anda acaba eskisi gibi mi kokuyordu hala? Yüzünün saflığı hala aynıydı ama eskisiyle makyajsız yeni uyanmış hali her halinden bin kat iyiydi ve ben bunu görmek için her sabah burada beklemeye razıydım.
Ben gizli saklı Ala'ya bakmaya devam ederken bir anda annem belirmişti yanımda.

"Uyanmışsın oğlum."

"Evet anne, sen nerden çıktın?. Günaydın."

"Sanada oğlum,uyandığını görünce geldim.Nereye bakıyorsun öyle?"

"Hiç biraz hava alayım diye çıktım."

"Ala dimi?"

"Ne?"

"Ala'ya bakıyorsun."

"Ne diyorsun anne saçma sapan konuşma Alaya mı bakıcam?"
Bu dediğime ben bile inanmamıştım ama annemin böyle şeyler söylemesini,düşünmesini istemiyordum.

"Burakcım canım artık o 6-7 yaşlarındaki bir kız çocuğu değil büyüdü bunun sende farkındasın ve etkilendiğini biliyorum çok güzel bir genç kız oldu çokta başarılı. Allahtan senin için isteyeceğim bir gelin olurdu her haliyle mükkemmel. Sende çok yakışıklısın oğlum birbirinize çok yakışırsınız ama annesi böyle bir şeye asla göz yummaz bunu biliyorsun ayrıca Mert, Melekten daha fazla tepki gösterebilir o yüzden kendini üzmeden bu ilginden vazgeç e mi oğlum?"

"Anne, ben bilmiyorum yani bir ilgim var mı yok mu bilmiyorum ama sürekli onunla konuşmak onu görmek istiyorum yaptığım yanlış Mert'in yüzüne bakınca utanıyorum ama içimdeki şey kötü niyetli değil asla."

"Ben seni biliyorum canım yavrum. Bu ilginin de uzun zamandır olduğunu da farkediyorum kaç yaşına geldin hayatına birini almadın doğru düzgün getirip anne ben bunu kızı seviyorum demedin."

"Kimseye o niyetle bakmıyorum çünkü."

"Ala'ya bakarken için eriyor oğlum gözlerin parlıyor senin bu hallerini gördükçe hem seviniyorum hem üzülüyorum."

"Hayırlısı neyse o olur annecim sen kafana takma."

Ala'ya son kez dönüp baktığımda onun da bu tarafa döndüğünü farkettim ve hemen kafamı çevirip içeri geçtim. Elimi yüzümü yıkayıp,giyinip evden ayrıldım. Arabaya atlayıp yola koyuldum. Radyoda çalan saçma şarkıyı değiştirdikten sonra  çalan şarkıyla sabah ki an aklıma geldi. Sanırım bu beni ufaktan gülümsetmişti.
Sen aşk ile kutsanan güzel kadın
Ne güzel şey varlığın,
Dilime duadır adın
Olduğun yer gönlümün mabedidir.

Şarkı çalmaya devam ederken en ufak şeyde onu aklıma getirmekten vazgeçmem gerektiğini düşündüm ama kalbim beynimle ters orantılı çalışıyordu. Her ne kadar mesaj atmak,iletişime geçmek,düşünmek istemesem de bir anda kendimi mesaj atmış ya da onu düşünürken buluyorum kendimi. Ala zaaftı benim için küçüklükten beri hep ayrı bir ilgi duyuyordum ona biliyordum bunu ama küçükken bunu sevgi,aşk diye adlanmıyordu insan. Bütün bu olanlar 2-3 yılda yoğunlaşmıştı ve çocukkenki hislerimden daha yoğundu. Başlarda hiç kabul etmesem de hiç iletişime geçmesemde artık bunu yapamıyordum. Ama onun benim gibi düşünmediğini biliyordum verdiği cevaplar olsun,sürekli abi demesi olsun ya gerçekten çekindiği için ya da abisinden ayrı tutmadığı için.
İşin yoğunluğu arasında bir sigara molası vermek için kendimi terasa atmıştım. O sırada telefonumun ekranı yanmıştı.

"Kızgın ya da kırgın mısın bana?"

"Hayır değilim Ala."
"Neden soruyorsun?"

"Kırgın olmanı istemem o yüzden"

"Ne önemi var senin için?"

"Neden önemsiz olsun?"

"Ben sana soruyorum Ala,kaçak oynama."

"Kaçak oynadığım falan yok sabah balkonda gördüm annen el salladı sen hemen içeri kaçtın o yüzden sormak istedim."

"Bana yazma diyen sen değil miydin?"
"Şimdi neden yazıyorsun "

"Tamam Burak kırıcı olmana gerek yok merak ettiğim için sordum hata ettim görüşürüz."

"Ala seni kırmak için söylemiyorum hiçbir şeyi ama bana yazma diyorsan sende yazma zaten yazmamak için zor duruyorum daha fazla zorlaştırma benim için."

"Yazmamak için zor mu duruyorsun?"
"Amacın ne?"
"Ne yapmaya çalışıyorsun?"
"Kaç günlerdir tanıdığım Burak abi dediğim kişi yok karşımda "
"Hiçbir şey anlamıyorum ve düşünmekten de alıkoyamıyorum kendimi."

"Sen bunları düşünüp kafanı yorma Ala herhangibir şeyin değiştiği yok her şey aynı bende aynı Burağım."

"Peki."

Neden yazıp sormuştu şimdi kırgın mıyım değil miyim diye? Yazma diyerek tersleyen oydu ne değişmişti şimdi. Of Ala off zaten karmakarışığım sen bu hareketinle iyice karıştırdın beni.

---

Burağın düşünceleri böyle ama Ala'da neler olucak görücezz bakalımm.

Fotoğraftaki Burak

 Fotoğraftaki Burak

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ÇIKMAZ(YARI TEXTİNG)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin