ÇIKMAZ(YARI TEXTİNG)

bölüm 3

  Derse yetişmek için o kadar uğraşıp dersi bir gram dinlememiştim yaklaşık 1 saattir sadece çıkışta seni alırım demesini düşünüyordum. Neden abi dememi istememişti ve bunu şuan söylüyordu kafamda hiçbirinin cevabını bulamıyordum. Omzuna dokunan bir elle irkildim.

"Ala niye dinlemiyorsun dersi ders başladığından beri kalemi masaya vurup ses çıkartıyorsun."

"Kusura bakma Eren ya dalmışım."

"Sorun değil bitince bir kahve içelim istersen?"

"Olur."

Eren ilk sınıftan beri arkadaşımdı ama hep bir mesafeliydi aramız dersler hakkında ya da sadece dersler için görüşüyorduk genelde iyi bir insandı ama bana da yardımcı oluyordu anlamadığım yerlerde başarılıydı çünkü hocalarla arasıda iyiydi. Vizelere de az kalmışken bir kahve içmek fena olmaz diye geçiştirdim. Telefon ekranım yanınca gizlice elime aldım.

"Çıkışta almaya gelemeyeceğim işim çıktı"

"Sorun değil benim de işim var zaten"

"Ne işin var?"

"Sınıftan bir arkadaşımla kahve içeceğiz."

"Kimmiş o arkadaş?"

"Neden merak ediyorsun Burak abi?"

Mesaj görüldü olarak kalmıştı hem sorup hemde cevap yazmıyordu şaka gibi. Hocanın sınıftan çıkmasıyla herkes bir anda ayaklanıp kapıya gittiler.

"Ee hadi kalkmıyor musun?"

"Kalkıyorum. Nereye gidelim?"

"Kantine inelim benim bir dersim daha var 1 saat sonra"

"Tamam olur"

Erenle oturup kahve içtikten sonra o derse gidince bende kalktım ve okuldan ayrıldım. Kulaklığımı takıp yürümeye başladım hala kafamda sabah ki konuşmalar dönüyordu.
Burakla abim ilkokuldan tanışıyorlar daha sonra da Burakla ailesi bizim evimizin karşısındaki apartmana taşınıyorlar o gün bugündür çok sıkı arkadaşlar hatta dostlar. Bende onlarla aynı okula gittiğim için 3 dönem altta olsam okulda hep abimle Burak beni koruyup kollamak adına beraber gezip dolaşırdık. Yani o küçük sümüklü hallerimden beri hayatımda. Onlar üniversite kazanıp okuldan ayrıldığında artık daha az görüşmeye başlamıştık sadece evin önünde karşılaşırsak ya da bizim eve gelip abimle oturursa görüyordum. Ailelerimizde tanışırdı babam vefat etmeden önce hep gidip gelirler ziyaret ederlerdi birbirlerini. Babam vefat edince daha az gelmeye başladılar  daha çok Melek teyze yani Burağın annesi gelir annemle otururlardı. Burağın babası  Mümtaz amca gelmeyi bırakmıştı doğal olarak. Annemde çok severdi Burağı abimden ayırmazdı ama korumacı biri olduğu için benle çok aynı ortamda bulunmasından hoşlanmazdı annem fakat Melek teyze tam tersi bizi hep bir arada çağırırdı eve Burak abin derslerinde yardımcı olsun sana bir derdin olursa söyle ona mutlaka diye hep tembihlerdi.
Artık onlar mezun olup kendi işlerini yapıyorlardı. Burak işletme mezunuydu şimdide köklü bir şirkette iyi bir konumda çalışmaya başlamıştı yaklaşık 3 ay oluyordu. Abimde kendi işimizle ilgileniyordu babamın vefatından sonra her şey ona kalmıştı o da işi daha iyi yönetebilmek adına hayalindeki bölüm olmasada İşletme okumuştu. Bana da bunu teklif edip iş arama sıkıntısı çekmezsin beraber ilerleriz diye kanıma girmeye çalışsada ben liseden beri çok istediğim Beslenme Ve Diyetetik bölümünü kazanmıştım. Annemle Melek teyze çok sevinmişti bu duruma "kızım fazlalarımızdan kurtulmak için onca para dökmeyiz artık diyetisyenlere sen bize bir liste yazarsın" diyorlardı. Bende artık sonuncu sınıftım bu senenin sonunda mezun oluyordum.

Eve gelip üzerimi değiştirdikten sonra Annemin ısrarıyla bahçeye kahve içmeye çıkmıştık Melek teyzede belirmişti bir anda. İstemsizce gözüm karşı balkona kayıyordu ama perdeler dahi kapalıydı. Bizim evimiz müstakil bahçeli bir evdi. Evin tam karşısında da 5 katlı apartman vardı. Buraklarsa 2.kattaydı ve bizim bahçeyi gören balkon onun odasının balkonuydu.

"Ee cimcime anlat bakalım var mı okuldan birileri kaç yaşına geldin daha eline erkek eli değmedi kızım evde kalcan gibi sen" dedi Melek teyze ve annemle anlamsız bir kahkahaya boğuldular. Ne çok seviyorlardı bu muhabbetleri.

"Ya Melek teyze daha küçüçük bir kızım ben ne evde kalması"

"Kız küçülde cebime gir ben senin yaşında Buraktan sonrakine hamileydim de Allah kucağıma vermeyi nasip etmedi."

"Eskidendi o eskiden benim okulum var biliyorsunuz erkek falan istemiyorum."

"Aşık olunca birine görürüm ben seni fikirlerin nasıl değişiyor dimi kız Esma. "

"Valla öyle Melekcim bizde böyle düşünürdük fakat hayat neler çıkaracak bilinmiyor sen doğru söylüyorsun kızım sen oku boşver"

"Öyle yapıyorum zaten annecim"

İkisi kutsal dedikodu saatine geçince ben de hemen aradan sıvışıp odama çıktım. Aşırı uykum vardı biraz dinlenmek istiyordum yatağa uzanıp biraz sosyal medya da gezinmeye başladım. O sırada üstten mesaj bildirimine yanlışıkla tıklayıp ekrana girmiş bulundum.

"Annem sizdeymiş sanırım "
":) Benim yazmamı mı bekliyordun küçük hanım"
  
"Ne münasebet canım telefon elimdeydi görmüş bulundum."
"Evet annen bizde annemle oturuyorlar ."
"Bunu annene de sorabilirdin"

"Başkalarına karşı asi olmanı terslemeni seviyorum ama bana karşı olma Ala."

"Senin özelliğin ne?"
"Ayrıca mesaja görüldü atan sensin."

" O an öyle olması gerekti"
"Sürekli sana yazmamı bekliyorsun biliyorum ama işim gücüm var benimde"

"Saçmalama Burak abi."

"Bilerek yapıyorsun."

"Neyi bilerek yapıyorum?"

"Sırf benim inadıma Abi kelimesini kullanıyorsun."

"Bu zamana kadar hep abimdin."

"O zamanlar küçüktük Ala batmıyordu."
"Ayrıca baban vefat ettiğinden beri neredeyse 5 senedir biz seninle doğru düzgün görüşüp konuşmuyoruz ben seni uzaktan görüyordum ya da sadece merhaba merhaba bunu sende biliyorsun annen ikimizin aynı ortamda bulunmasını sevmiyor biliyorum sende kaçıyorsun."

"Evet öyle ama bundan rahatsız oluyorum annem diye sana abi demiyorum."
"Abimin arkadaşısın ne dememi bekliyorsun ki"
"Ben Burak desem herkes ne diyorsun sen der ."

" Sadece herkes varken Abi de o zaman."

"Denerim."

  "Şimdi söyle bakalım bu sınıftan arkadaşın cinsi dişi mi erkek miydi?"

"Bu nasıl bir soru?"
"Eğer çok merak ettiysen söyliyeyim erkekti."

  "Bundan abinin haberi var mı?"

"Ne saçmalıyorsun sen sınıftan arkadaşım diyorum sevgilim demiyorum ."
"Tehdit mi ediyorsun birde beni."

"Ne tehditi Ala."
"Ayrıca elin adamından sevgilim falan diye bahsetme istersen"

"Bence bu konuşmalar samimiyetin sınırlarını aşıyor bana mesaj atmasan daha iyi olur yanlış anlaşılmak istemiyorum."

"Peki Ala. "
"İstemiyorsan yazmam."

Telefonu kapatıp düşünmemeye çalışarak uyku moduna geçtim.