Navigating Hearts ( Aviation College Series #1)

Chapter 18

 

“Are you mad?” ‘yon kaagad ang bungad sa’kin ni Aeros nang makapasok ako sa kaniyang kotse. Katatapos lang ng duty ko sa café.

“Am I not allowed to call you endearments?”

Wala akong sinabi..

I spared him a glace before fastening my seatbelt. After that, I leaned my back against the shot gun’s seat, fixing my gaze in front

He sighed. “I’m sorry, Maru. Are you really mad?” he asked once more.

I turned to him. “I am not. Bakit mo naman naisip ‘yan?

“Because you’re so quiet.” sagot naman niya.

“Kailan ba ako naging madaldal? Mas maninibago ako kung ikaw yung tatahimik.”

 Napahikab siya ng dalawang beses.

“I told you not to wait for me. May pasok ka din naman bukas.”

Halos apat na oras din ang duty ko at ganun katagal din siyang naghintay sa kaniyang kotse. My class ended around 3:30, halos sabay lang din ng sa kanila kaya dumeritso agad kami sa café.

“You already got me traumatized the moment I saw those dickheads caressing your body.” Sabi niya na siyang nagpa-tahimik sa’kin. “Sa tingin mo kakayanin pa ng konsensiya ko kapag may nangyari na naman sa’yo?”

“Ayoko ko lang na i-sakripisyo mo ang pag-aaral mo dahil sa’kin. Naghintay ka ng ilang oras dito imbes na mag-aral.” Sermon ko. For a second, I sounded like a mom.

“I’m not sacrificing anything, Maru. God!” he massaged his temple. “I’m your boyfriend.”

Alam ko…

“I’d rather wait for you for how many hours than to stay in my condo and overthink about your safety.”

Okay…

“If you want to know what I am willing to do,” he looked at me so did I. “You have to let me.”

Hindi na ako nagsalita. After a second of deafening silence he finally started his car’s engine.

“Where do you want to eat?” tanong niya habang seryoso na nagmamaneho.

“Magluto na lang kaya tayo?” I suggested. Quarter to seven pa lang naman.

“What do you want to cook, then?”

The atmosphere between us became normal again.

Napaisip naman ako. Parang na-miss ko kumain ng sinigang na baboy.

“What about sinigang?”

“Alright, sinigang then. May mga ingredients ako sa condo.”

Dumaan muna kami sa bahay para makapag bihis ako at para maiwan ko narin ang mga gamit ko. Wala si Kaye, nagtext siya na may tatapusin silang group activity kaya doon na lang daw sa kaklase niya matutulog.

Nagbaon na lang din ako ng damit pantulog, doon ko na lang din kasi plano matulog. Pagkatapos nun ay dumeritso na kami sa condo ni Aeros.

Hindi nag-tagal ay nakarating narin kami sa Perez’s. Ako na mismo ang nagbukas ng pinto para sa sarili ko.

Aeros took the paper bag out of my grip. Siya na ang nagdala hanggang makasakay kami sa elevator. He pressed a certain button before holding my hand, fortunately my body did not overreact.