Alleen wij samen ~Mabbie

Nieuw huis

~nog steeds 5 jaar terug~

*pov Robbie*
Ik krijg meteen als ik terug ben mijn kamer aangewezen. Matthy zijn kamer is naast de mijne en Koen en raoul slapen beneden. Milo woont niet hier. Hij is er wel vaak door opnames en matthy. Ik pak mijn spullen uit en ga dan zitten op bed. Ik moet komende weken nog vaak terug naar Eindhoven want mijn beste vrienden wonen er nog wel. Ik moet nog goed afscheid nemen ofcourse. Ik ga ze enorm missen vooral Levi. Hij is dan mijn ex maar echt mijn beste vriend nu. Hij en zijn vriendin zijn echt leuk samen. Ik maak een foto van mij in de kamer en stuur het naar hem met erbij: ik ben hier nu maar wil naar jou love. Ja we zijn nog steeds af en toe aan het grappen over onze seksualiteiten. Hij is Bi , ik echt volledig homo. Ik ben wel bang ookal is matthy duidelijk ook gay of bi dat ik er buiten ga vallen als ik hier woon en dat zeg. Ik pak dan ook de kleine foto's en maak mijn muur bij mijn bed en bureau meteen zoals ik het had in mijn oude huis. Ik voel me meer thuis erdoor. Het zijn veel foto's met mijn vrienden (volgende deel zijn de foto's). Ik ga ze zo zo missen. Hopelijk worden de boys hier net zo goede vrienden. Ik kijk op als de deur opengaat en daar staat raoul. Ik weet nu al hij is de vader van de groep. Ik zie zijn ogen vallen op een foto van mij en Levi van toen we nog samen waren. We zoenen erop met een glimlach. Ik kijk hem aan en hij glimlacht alleen maar. "Je bent gay?" Vraagt hij lief. Ik knik zacht bang. "Ik zeg niks tegen de rest hoor zolang je dat niet wil. Niemand zou je gek aankijken hoor. Milo en matthy zijn beiden bi en kijken wij hun raar aan? Nee zeker niet we vinden het juist leuk!" Ik glimlach "Dankje Raoul." "Noem me Roelie en geen probleem. Is dat je vriendje?" Ik schud mijn hoofd "mijn ex en nu beste vriend uit Eindhoven." Ik zie hem knikken. "Je mist hem en de rest van de foto's zeker heel erg?" Ik knik en hij knuffelt me dan. " het komt goed en je kan ze nog zien dat beloof ik.' Ik glimlach en knuffel Roelie effe terug. Dit is het beste wat ooit tegen me is gezegd. Dat iemand me accepteert naast mijn beste vrienden natuurlijk. De meesten zelfs mijn ouders accepteerden het niet. Maar daar kom ik later op terug als ik dit met ze bespreek. Na een tijdje gaat Roelie weer naar beneden. Ik blijf nog effe denken aan hoeveel geluk ik heb met mijn leven nu. Behalve de geforceerde verhuizing. Ik mis mijn leven in Eindhoven nu al. Maar dit word vast ook goed. Toch?

*pov Roelie (Raoul)*
Ik ben blij dat hij het mij wel vertelde. Als hij wil dat de rest niets vraagt is het slim die foto weg te halen. Al is het wel een cute foto. Jammer dat we die vrienden waarschijnlijk nooit gaan ontmoeten. Ze lijken allemaal heel aardig. Waarschijnlijk ook goed om mee te zuipen. Ik lach in mezelf. Ik ga daarna beneden op de bank zitten. "En is hij al wat gesetteld?" Vraagt Koen l. "Opzich maar hij mist zijn vrienden uit Eindhoven. Hij heeft veel foto's van ze op zijn kamer." Ik zie Koen knikken. "Hij gaat het met ons ook super leuk hebben 100%" zegt koen. Ik knik lachend en praat zo effe met hem verder als matthy binnenloopt zonder Milo in tranen. Ik kijk koen aan van wat is er aan de hand? Ik ga erachter komen 100% maar hoe weet ik nog niet.