Alleen wij samen ~Mabbie

Hulp accepteren?

⚠️TW: gedachtes voor zelfmoord. Depressie. ⚠️

*pov Matt*
Ik zucht als Robbie net weg is gelopen. Ik ga dan onder de deken uit en mompel:" ik wil geen hulp." Ezzie kijkt me echt aan van je hebt het nodig Matt. Dit kan zo niet langer. Ik ga bij hem in zijn armen liggen. Ik denk in mezelf het kan niet meer maar ik wil geen psycholoog. Ik wil mijn problemen niet bij een ander leggen. Die val ik daar alleen maar mee lastig. Ik snik zacht in ezzie zijn trui. Ik weet dat ik een depressief kutjoch ben maar ik wil niet geholpen worden. Dan zien meer mensen me zo dan ik wil. Al is dat al gebeurt nadat Jaïr Robbie meebracht. Ik voel me verschrikkelijk. Ik wil niet naar kantoor. Ik wil niet naar buiten. Ik wil niks meer. Ik wil nog eerder dood dan dat iemand me helpt. Ik weet het is geen oplossing maar toch spookt dit door mijn hoofd. Ik heb toen alles verpest met Robbie. Hij sprong door mij. Kon niet lopen door mijn acties. Ik ben een autistisch kutjoch. Ja dat is niet vaak naar voren gekomen maar ik ben vrij autistisch en mensenschuw. Ik kan niet denken zoals anderen. Mijn hersens zijn anders. Maar ik ben nou ja was mezelf. Tot al deze rot gebeurtenissen. Mijn leven is verwoest en dat allemaal door 1 domme fout. Ik weet dat ik de hulp fijn zou moeten vinden. Alleen vind ik dat echt totaal niet. Mijn leven maakt dat moeilijker. Alleen moet ik echt niet mijn problemen bij anderen neerleggen want dat maakt alles erger.

*pov Ezzie (broertje Matt)*
Hij moet het echt doet. Zo blijven zitten heeft geen zin. Plus met zijn autisme helpt dit echt niet mee. Het wordt alsmaar erger. Waar accepteert hij Robbie of gewoon de hulp niet? Wat is daar zo erg aan? Ik weet ook veranderingen zijn moeilijk voor hem maar een positieve verandering moet toch gewoon kunnen? Hij moet zich blij kunnen voelen. Dat gaat nu niet. Dus hopelijk gaat hij alles accepteren en hulp zoeken. Dit kan niet veel langer door op deze manier.