Alleen wij samen ~Mabbie

Frustratie

*pov Robbie*
Waarom deze godverdomme rolstoel?! Ik heb er zo'n hekel aan! Ik kan niks meer zelf! Mijn benen willen echt niks! Aaaaaa!! Mijn hoofd begint zo vol te zitten dat het pijn doet. Ik grijp naar mijn hoofd en alles blijft maar cirkelen. Ik word uit gedachten gehaald als Koen binnenkomt met de rest dus ook Matt en ik rij naar de studio om alleen te zijn. Matt zien kan ik niet echt niet. Ik speel wat akkoorden op de piano. Ik wil het liefst weer zingen maar gaat niet alleen Koen weet dat ik het kan. Die cover van dat lied moet ik nog opnemen. Eigenlijk geen zin in. Ik word zielig gevonden dan door mensen. Ik zing toch ondertussen zacht mee in mezelf zonder dat ik het doorheb. Dan gaat de deur open en ik stop toch onbewust. Het is hem degene die ik niet wilde zien. Matthyas Maarten het Lam. Ik draai me weer weg en pak mijn telefoon. Ik heb wel de cover opgenomen ik zei het verkeerd. Moet hem alleen nog posten. Ik durf dat gewoon niet. De haat op mijn stem en alles. Dan staat matthy naast mij en pakt mijn hand. Die ruk ik snel los en wil wegrijden. "Rob Please wacht nou." Ik negeer hem en rij naar de rest. Koen kijkt me aan en ik sein naar hem geen zin in hem. Hij knikt en de rest kijkt hoopvol naar de deur waar Matthy met tranen in zijn ogen uitkomt. Ik voel me zo stom maar ik vind dat het te laat is om ja te verontschuldigen. Ik ga door naar de keuken waar Koen meteen naar me toekomt. "Rob hij wil het echt goed maken. Hij houdt van je." "Koen je weet wat ik heb gezegd. It's too late to apologize." Hij knikt wat ongemakkelijk. Ik draai om en zie matthy er staan. Nou mooi dan heeft hij het ook zelf gehoord.

*pov Matthy*
Zei hij dat nou echt? Is het te laat om te verontschuldigen? Ik voel me zo slecht. Ik had nooit zo moeten doen. Ik loop snel door naar de rest. "It's too late to apologize." Zeg ik zacht en de rest kijkt me aan. "Dat zei hij net zelf." Ze knikken met een verdrietige blik. Ze hielden van ons samen echt heel erg. Ik weet dat gewoon. Rob rolt dan door de kamer en ik staar hem na. Sorry Rob echt sorry voor alles. Het frustreert me echt dat ik dit heb gedaan en hem zo te zien in die rolstoel. Alles is mijn fout. Het is de frustratie die me bezighoud.