Alleen wij samen ~Mabbie

Ruzie...

*pov Matthy*
Ik zit in kantoor als de andere boys binnenkomen. Ik zie dan dat Robbie ook mee is. Hij is terug uit het ziekenhuis? Wat moet mij het eigenlijk schelen. Hij herkent me toch niet. Ik ga rustig verder met editten. Ik zie dat robbie met de rolstoel richting mij rolt in mijn ooghoek. Ik werk rustig verder als hij mijn hand pakt. "Matt ik.." ik kijk op omdat hij me nu ineens Matt noemt. Hij herkende me de laatste keer niet en dat is 2 weken terug. "Je kent me niet toch? Dus hoezo noem je me zo?" Zeg ik geïrriteerd. De boys kijken me aan terwijl robbie tranen krijgt in zijn ogen en wegrolt. "Matt effe Serieus. Vlak voordat jij 2 weken geleden wegging waren we foto's aan het kijken. Jij en Roelie waren net weg toen heel veel herinneringen van hem terug kwamen. Hij herkent je weer." Ik krijg grote ogen. "Wacht echt Milo?" Vraag ik verbaasd. "Ja maatje Koen zei precies zoals het zit. Nu heb je hem wel weggejaagd." Ik zucht en voel me meteen slecht. Ik heb een domme fout gemaakt. Een hele domme fout.

*pov Robbie*
Ik wist gewoon dat dit fout zou gaan. Ik rol richting de lift en druk op het knopje. Ik moet weg van hier zo snel mogelijk. Ik rij snel de lift in en druk meteen op de deuren dicht knopje. Ik hoor nog dat Roel mijn naam schreeuwt maar ik negeer het. Matt haat me nu. Ik kon er niks aandoen. Dat "ongeluk" heeft het verneukt. Ik rol beneden de lift uit en bots vol tegen Russo op. Hij kijkt me aan met een glimlach. "Rob je bent terug." "Mmm" zeg ik zacht en hij geeft me een knuffel als ie ziet dat zij verdrietig ben. "Die poging heeft alles verpest Russo. Hij is boos hij haat me nu." "Alles komt goed robje echt alles." Ik zeg maar mm en rij dan weg van Russo. Ik rij een rondje door Utrecht omdat ik toch nergens heen kan zonder de boys nou ja vooral Koen. Ik slaap namelijk bij hem in zijn appartement. Nu alles met Matt zo gaat en ik gewoon iemand heb die controleert of alles goed gaat. Ik rij na een tijdje terug als ik zie dat het 17:00 is. Koen zou zo wel klaar zijn. Ik sta dan te wachten voor het gebouw als Matt naar buiten komt. Ik rij meteen weer weg terwijl hij mijn naam roept. Ik negeer het en hou mijn tranen in. Hij mag niet zien dat hij me heeft gebroken. Dat is 100% zeker.

*pov Matthy*
Fck ik heb het zo verpest door die opmerking. Ik wil achter hem aangaan maar iets houd me tegen. Ik zie Koen staan hoofdschuddend. "Ik ga hem zoeken en met hem naar huis. Je zoekt maar iets om dit goed te maken Matt. Hij hield van je." Ik voel een steek in mijn hart. Deze ruzie is mijn schuld. Alles is mijn schuld. Zijn poging tot zelfmoord alles. Ik zak huilend neer en zie nog net Milo bij mij knielen voor ik wegval van de pijn en stress door de ruzie.

*pov Milo*
"Shit Matt!" Roep ik en zie raoul meteen naar me toekomen. "Hij heeft dit vaker als hij stress heeft." Zegt hij rustig en maakt Matt wakker. Ik app ondertussen zijn broers. Die waarmee hij close is. Ezra en Jaïr. Met Jesse is hij niet close. Ik zie ze meteen geschrokken reageren en ze komen eraan. Ik laat het Raoul zien die knikt. "Top Miel. Alles komt goed met hem. Zijn broer en broertje gaan voor hem zorgen." Ik knik en kijk bezorgd naar Matt die nog niet helemaal 100% bij is. Waarvoor moest deze ruzie ontstaan? Robbie wilde alleen hem laten weten dat hij hem weer herkende. Ik vind dit sneu maar is wel wat zijn eigen schuld. Komen die ooit weer bij elkaar? Ik weet het niet. Alleen als deze ruzie bijgelegd kan worden maar of dat kan is de vraag.